________________
(
૫ )
ઉપર બેસીને ક્ષેત્રમાં જાય. પૂર્વભવના સંસ્કારથી જાતે ઘણે જ લોભી હોવાથી તેના બાપ કરતાં ત્રણગણી ભૂમિ ખેડાવે, હાલી તથા બળદોને ખાવાને વખત થાય તો પણ તેને છુટા કરે નહીં, ચારાપાણીની ચિંતા રાખે નહીં. તેણે કરીને વર્ષોવર્ષ કર્ષણ કરતાં પાછલે વર્ષે જેટલું ધાન્ય નીપજ્યું હોય તેથી આગલે આગલે વર્ષે ધાન્ય ઓછું છું નીપજવા લાગ્યું. અનુક્રમે તે નિર્ધન થઈ ગયો, તો પણ તે પાપકર્મ કરતો અટક્યા નહીં.
એકદા જ્ઞાની ગુરૂ આવ્યા તેમને વાંચવા માટે ગામના લોકેની સાથે એ પિતા-પુત્ર પણ ગયા. ગુરૂને પિતાએ પૂછયું કે-“મહારાજ! ક્યા કર્મને યોગે આ મારો પુત્ર રેગીઓ, પાંગલે અને નિધન થયેલ છે ?” ત્યારે ગુરૂએ કહ્યું કે-“એણે પૂર્વ ભવમાં કર્ષણ કરતાં ભૂખ્યા તરસ્યા બળદોને વાહ્યા છે, તેમની સંધિએ ઘા દીધા છે, માર્યા છે, અંતે કાંઈક પશ્ચાત્તાપ કર્યો હતો. તેથી મનુષ્યપણું પામી તારો પુત્ર થયે છે; પરંતુ આ ભવમાં પણ તેવાં જ પાપ કરે છે.” એવી ગુરૂની વાણી સાંભળી હળક્ષેત્ર સંબંધી પાપ આલોવી બાપે દીક્ષા લીધી અને કર્મણે શ્રાવકધર્મ અંગીકાર કર્યો. આયુ પૂર્ણ કરી બેહુ દેવકનાં સુખ પામ્યા.
નિર્દયતા ઉપર કર્મણ હાલીની કથા સંપૂર્ણ
હવે એકતાલીશમી તથા બેંતાલીશમી પૃચ્છાના
ઉત્તર બે ગાથાએ કરી કહે છે. सरलसहावो धम्मि-व माणसो जीवररकणपरोय । देवगुरुसंघभत्तो, गोयम रूवस्सियो होइ ॥ ५५ ॥ कुडिलसहावो पाव-प्पिओ अ जीवाण हिंसणपरो अ। गुरुदेवयपडिणीओ, अच्चंत कुरूवओ होइ ॥ ५६ ॥
ભાવાર્થ –જે પુરૂષ છત્રના દંડની પેઠે સરલ સ્વભાવી હોય અને ધર્મને વિષે જેનું ચિત્ત હોય તથા જે મનુષ્ય જીવની રક્ષા કરવામાં તત્પર હોય તથા જે દેવ, ગુરૂ અને સંઘને ભક્ત
