________________
( ૯ ). દુર્ગધાને જાતિસ્મરણ જ્ઞાન ઉપન્યું. તેના ગે પૂર્વભવ સાંભરી આવ્યો, એટલે વિશેષે તપ કરવા માંડયું. આયુ પૂર્ણ થવાથી શુભ ધ્યાને મરણ પામીને તે દેવલોકને વિષે દેવપણે ઉપજી. ત્યાંથી ચવીને અહીં ચંપા નગરીને વિષે મઘવા રાજાની પુત્રી થઈ. તેનું રેહિણું નામ પાડ્યું જેને તમે પરણ્યા છે. એણે પૂર્વભવે ઘણું દાન આપ્યું છે તેથી તમારી પટ્ટરાણું થઈ છે અને પૂર્વે રોહિણી તપ કર્યું છે તેના પ્રભાવથી દુઃખ શી ચીજ છે તે પણું એ જાણતી નથી. વળી ઉજમણું કર્યું છે તેના પ્રભાવથી એ અત્યંત ઋદ્ધિ પામી છે. વળી હે રાજન! તે સિંહસેન રાજાએ પિતાના સુગંધ કુમારને રાજ્યપાટે સ્થાપી પોતે દીક્ષા લીધી. સુગંધ રાજા રાજ્ય પાળતે, ધર્મકૃત્ય કરતે, જેનધર્મ પાળતે મરણ પામી દેવેલેકે ગયે. ત્યાંથી અવીને પુષ્કલાવતી વિજયે પંડરગિણી નગરીમાં વિમલકીર્તિ રાજાને ઘેર અકીર્તિ નામે ચકવત્તપણે ઉપયે. ત્યાં રાજ્ય પાળી જિતશત્રુ સાધુ પાસે દિક્ષા લઈ બારમે દેવકે અમ્યુરેંદ્ર થયો. ત્યાંથી આવીને અહીં તું અશક નામે રાજા થયા છો. તારી રાણીએ અને તે બંને જણે મળી પૂર્વે એકમનવાળા થઈને એ જ રહિણી તપ એકસરખું આરાધ્યું છે, માટે તારે નેહ એની ઉપર ઘણે છે. વળી રાજાએ પૂછયું કે–“હે સ્વામિન! મારી સ્ત્રીને આઠ પુત્ર અને ચાર પુત્રીઓ થઈ, તે તેમના ક્યા પુણ્યોદયથી થયેલ છે?” એટલે ગુરુ બેલ્યા કે-“હે મહાભાગ્ય! એમાંથી સાત પુત્ર તે પૂર્વભવે મથુરાનગરીએ એક અગ્નિશમાં બ્રાહ્મણ ભિખારી રહેતું હતું તેને ઘેર સાતે પુત્રપણે ઉપજ્યા હતા. તે દરિદ્રી કુળમાં ઉપજ્યા તેથી સાતે ભિખ માગવા જાય, પણ તેને કઈ એટલે બેસવા પણ આપે નહીં. જ્યાં જાય ત્યાંથી ધક્કો મારી બહાર કાઢી મૂકે. એવી રીતે તે પુત્ર ગામેગામ ફરતાં ભિખ માગતા માગતા એકદા પાટલીપુરે ગયા. ત્યાં તેઓએ એક વાડીમાં રાજાના પુત્ર તથા પ્રધાનના પુત્રને ઘણું હીરામેતીના અમૂલ્ય આભરણ પહેરીને ખેલતા દીઠા, તેથી મનમાં ઘણું આશ્ચર્ય પામ્યા. મોટા ભાઈએ નાના ભાઈઓને કહ્યું કે–જુએ, વિધાતાએ કે અંતર કર્યો છે?
