Chaityavandanbhashyam

Author(s): Devendrasuri, Dharmkirtisuri,
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

Page 424

II
श्रीदे
धर्म संघाचारविधी ॥३९६॥
| संभव संभव! । मगवन् मविकानाममव शमवसंभव ॥८॥ दुष्कृतं मे मनोहंसमानसस्यामिनंदन ! श्रीसंवरघराधीशमानसस्यामि| नंदनः ॥९॥ अज्ञानतिमिरध्वंसे,सुमते! सुमतेन ते । क्रियते न नमः केनसुमते! सुमतेन ॥रजात्वां नमस्यंति येऽकस्थपञ पद्मप्रमेश! ते। त्रैलोक्यमनोहारिपचपचप्रमेशते ॥१९॥ सद्भक्या यः सदा स्तौति,सुपार्थमपुनर्भवम् । सोऽस्वजातिमृतिर्याति,सुपार्श्वमपुनर्भवम् ॥१२॥ सहर्ष ये समीचंते, मुखं चंद्रप्रभांग! ते । विदुः सकलसौख्याना, मुखं चंद्रप्रभांगते ! ॥१३॥ सदा खपादसलीनं, सुविधे! मुविधेहितम् । येन ते दर्शनं देव, सुविधे! सुविधेहितम् ॥१४॥ यथा त्वं शीतलस्वामिन् !, सोमः सोममनोहरः । भव्यानां न तथा माति, सोमः सोममनोहरः ॥१५॥ तं वृणोति स्वयंभूष्णु, श्रेयांसं बहुमा नतः। जिनेशं नौति यो नित्यं, श्रेयांसं बहुमानतः ॥१६॥ वाक्यं यस्तव शुश्राव, वासुपूज्य ! सनातनम् । भवे कुर्याचमोदाववाः सुपूज्य ! सनातनम् ॥ १७ ॥ कस्य प्रमोदमन्पत्र, विमलात् परमात्मनः। हृदयं भजते देवाद्, विमलात् परमात्मनः ॥१८॥ दृष्ट्या त्वाऽनंतजिद् भावपराजितमनो भवम् । भविना नाथ । नामैल्यपराजितमनोमवम् ॥१९॥ श्रीधर्मेण क्षमारामप्रकृष्टतरवारिणा। सनाथोऽसि तृपावल्लीप्रकृष्टवरवारिणा ॥२०॥ त्वया वैधारिखगों यत्पदौ श्रीशांति नाथ! ते। शरणं तद् भवध्वस्तापदौ श्रीशांतिनाथ! ते ॥२१॥ वीतरागं स्तुवे कुंथु, जिनं शंखें स्वयंभुवम् । सरागत्वात् पुनर्नान्यं, जिनं शंसुं स्वयंभुवम् ॥२२॥ विजिग्ये लीलया येन, प्रद्युम्नो भवताऽदर भविनां भवनाशाय, प्रद्युम्नो भवतादरः ॥२३॥ यः स्यात् मल्ले नमल्लेखो, मल्लस प्रतिमल्ल! ते । क्रमो मनसि यो देहमल्लख प्रतिमल्लते ॥२४॥ विपत्ते सर्वदा यत्चे, समुद(सुब्रतसमुन्नतिम् । समासादयते स्वामिन् । समुद्र(सु)वतसमुबतिम् ।।२५।। दृष्ट्या समवमृत्यंत मीशं चतुराननम् । | पश्येत् कोऽजितखं धीमानमीशं चतुराननम् ॥२६॥ श्रीनेमिनाथमानौमि,समुद्रविजयांगजम् । हेलानिर्जितसंप्राप्तसमुद्रविजयांगजम् || ॥३९६॥