________________
૨૧
બત્રીશી-૧, લેખાંક-૩
માટે પણ કેટલો ભોગ આપે છે -એમની ઉદારતાને ધન્ય છે...’ વગેરે લાગણી ઊભી થાય આ માટે લોકોપકારના આવાં જે કાંઈ કાર્યો કર્યા હોય તેના અખબાર વગેરેમાં યોગ્ય સમાચારો આપવા જોઈએ. સખાવતી કાર્ય ભલે ભારત દેશના કોઈ ખણે ખાંચરે-આંતરિયાળ પ્રદેશમાં કે આદિવાસી ક્ષેત્રમાં કર્યા હોય, એના સમાચાર મુંબઈ-અમદાવાદ વગેરે શહેરોના પ્રમુખ અખબારોમાં પણ આવવા જ જોઈએ. વળી ઉપર જણાવેલી ધર્મની નિંદા-અવહેલના મુખ્ય રીતે ભણેલો (એજ્યુકેટેડ) વર્ગ કરે છે ને કરાવે છે. આજકાલ એ વર્ગ અંગ્રેજી છાપાં વાંચતો ને એને વિશ્વસનીય માનતો બન્યો છે. માટે એવા અગ્રગણ્ય અંગ્રેજી છાપાઓમાં પણ સમાચાર ચમકે એવો પ્રયાસ અવશ્ય કરવો જોઈએ. ક્યારેક અન્ય સંપ્રદાયવાળાઓએ કર્યું હોય છે થોડું ને છતાં પ્રચારના પ્રભાવે લોકમાનસમાં છવાઈ જાય છે. ને જૈનોએ કરોડો રૂપિયા ખર્ચવા છતાં, કાર્યકર્તાઓની યોગ્ય જાહેરાત કરવા અંગેની ઉપેક્ષાના કારણે જૈનધર્મની વાહવાહ થતી નથી. ને તેથી અજૈનોને બોધિબીજની પ્રાપ્તિથી વંચિત રાખવાનું થાય છે. એટલે આ બાબતમાં ‘“આપણે સત્કાર્ય કરવું... એને ગાવાની શી જરૂર છે ?’’ વગેરે માન્યતા એ મૂઢતા છે, ખર્ચેલા કરોડો રૂપિયાના મુખ્ય ફળથી વંચિત રાખનાર છે. જે સંસ્થાઓ-કાર્યકર્તા, જૈનસંઘોમાંથી – જૈનો પાસેથી લાખો – કરોડો રૂપિયા ઉઘરાવીને આંવા કાર્યો કરે છે, ને ઉપર મુજબ જાહેરાતમાં ઉપેક્ષા સેવે છે, તેઓ શ્રી જૈનધર્મના આ અપેક્ષાએ ગુનેગાર પણ કેમ ન કહેવાય ? એ વિચારવાની બાબત છે.
પ્રશ્ન : શ્રી હરિભદ્રસૂરિ મહારાજે કહ્યું છે‘જખ્માવેણ કયા પુણ કિરિયા તબ્ભાવ વુદ્ઘિ કરી' અર્થાત્ જે ક્રિયા જે ભાવથી કરવામાં આવે છે તે ક્રિયા તે ભાવને વધારનારી બને છે. ભૂખ-રોગ વગેરે દુઃખમાંથી છૂટકારો થાય એવા આશયથી ભોજન વગેરેનું દાન અપાય છે તેમાં ‘એ જીવ સંસારમાંથી છૂટકારો પામી મોક્ષ સુખને પામે’
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
