________________
अध्ययन पांचमुं. - पुढोछंदा इह माणवा । पुढो दुक्खं पवेदितं । ले अविहिंसमाणे अणवयमाणे १ पुट्टो फासे बिप्पणोदल्लए । एस समियापरियाए बियाहिते। (२७८)
जे असत्ता पावेहिं कम्मेहिं; उदाहुते आयका फुसंति, इति उदाहु धारे; ते फासे पुट्ठो-हियासए । (२७९)
पुवंपेतं पच्छापेतं भिउरधम्मं विद्धंसणधम्म अधुवं अणितियं असासयं चयावचइयं विप्परिणामधम्मं । पासह एयं रूवसंधि । (२८०)
समुप्पेहमाणस्स एकायतणरतस्स इह विप्पमुक्कस्स णत्यि मग्गे। विरयस्सत्ति बेमि । [२८१]
आवंती केआवंती लोगंसि परिग्गाहावंती;-से अप्पं वा, बहुयं ९ अनपवदन् २ कदाचित् ३ उदाहृतवान् ४ नरकादिरूपः
जम माणसोना आशय पण जूदा जूदाज छ तेय तेमनुं दुःख पण जूद जूदुज छ. माटे मुनिए कशी हिंसा नहि करतां तथा कंइ पण मृपा भाषण नहि करतां पपिहोने सहन करदा. एवी रीते वर्तनारो मुनिज रुडा चारित्रवाळो वर्णव्यो छे. २७८] -
जेओ पापयां नथी मवर्तता तेमने कोइ वरखते मोहोटा रोग आवी नडे तो धीर तीर्थंकरदेवे एम कथुछ के ते रोगो सहन करवा. [२७९]
कारण के आ शरीर मोडं के वेडं पण नूटवातुं या फूटवानुं अध्रुव१ अनित्य, २ अशाश्वत, 3 वधतुं घटतुं अने नाश पामनार छे ज. हे मुनिओ, आ शरीरनुं ऊपर भयाणे स्वरूप तथा अवसर विचारो. [२८०]
ज पुरूप ऊपर प्रमाणे गरीरहुँ स्वरूप तथा अवसर विचारी सर्वयी सरस ज्ञानादिक आयतनोमां४ रमतो रही आ शरीरनी दरकार नथी धरतो तेवा त्यागी पुरुपने भटकवानो रस्तो नधी. [२८१]
आ बुनिआमा जे कोइ पासे परिग्रह होय जेवों के थोडो अथवा घणा.
१ नियमविनातुं. २ फेरफार पाम, ३ ते ते स्पे पण मेगां नहि टकनारं. ४ फायदा भरेला स्थळोमां