________________
अध्ययन अगीयारमुं.
[२२१] पूर्तिवा, सोणियं वा, अन्नतरं वा सरीरावयवं। केवली बूया "आयाण-मेयं " से तत्थ ऊसढं पगरेमाणे पयलेज वा पवडेज वा। से तत्थ पयलेमाणे पवडेमाणे वा हत्थं वा जाव सीसं वा अन्नतरं वा कायसि इंदियजातं लूसेज्जा पाणाणि वा अभिहणेज्ज वा जाव ववरोवेज्ज वा । अह भिक्खूणं पुवोवदिट्टा एस पइन्ना जाव जं तहप्पगारे उबस्सए अंतलिक्खजाते णो ठाणं वा सेज्जं वा णिसीहियं वा चेतेज्जा । (६५५)
से भिक्खू वा भिक्खुणी वा से ज्जं पुण उवस्सयं जाणेज्जा-सइत्थियं सखुई सपसुभत्तपाणं तहप्पंगारे सागारिए उवस्सए णो ठाणं वा सेज वा णिसीहियं वा चेतेज्जा । आयाण-मेयं भिक्खुस्स गाहावतिकुलेण सद्धिं संवसमाणस्स । अलसएरे वा विसूइया वा छड्डी वा णं उव्वाहिज्जा अन्नतरे वा से दुक्खे रोगातंके समुप्पज्जेज्जा असंजए कलुणवडियाए तं भिक्खुस्स गातं तेलेण वा, घएण वा, णवणीतेण वा, वसाए वा,
१ सबालं क्षुद्रजंतुसहितं वा २ हस्तपादादिस्तभः श्वपथुर्वा
करतां कदाच मुनि स्खलित थइ नीचे पडी जाय तो तेना हाथपग के माथु अथवा कोइ पण इंद्रियो भांगी नाश पामे अने हेठे आवेला जीव जंतुओनो पण नाश थाय, माटे मुनिने एवी भलामण छे के तेणे आकागवत्ती मकानमां निवास न करवो
।
जे मकानमा वालवच्चा के स्त्रीओ रहेती होय अथवा कूतरा विलाडा विगेरे क्षुद्र जंतुओ रहेतां होय अथवा जानवरो रहेतां होय तथा तेमनां खानपान त्यां रखातां होय तेवा गृहस्थना परिचयवाला मकानमां वास न करतो. कारण के तेवा गृहस्थना घरमा बसतां बहु दोष संभवे छे. त्यां रहला मुनिने त्यां पहेलो दोष ए के कदाच जो साजा, विशुचिका, उलटी, के कोइ पण रोग के शूळ विगेरे पीडा उत्पन्ने थशे तो त्यां रहेता असंयति गृहस्थी तरत करुणा लावीन ते मुनिना शरीरने वेल, घृत, माखण के चरबी मसळे के चोपडे, अथवा तो मुगंधि द्रव्यो वडे,