________________
अध्ययन पदर.
[३१५]
सेय आहच्च पडिगाहिए सियार से खिप्पामेव उदगंसि साहरेज्जा, सप डिग्गह-मायाए च णं परिहवेज्जा, ससणिडाए चणं भूमीर पियमेा । (८६२)
से भिक्खू वा भिक्खुणी वा उदउल्लं वा ससद्धिं वा पंडिग्ग णो आमज्जेज्ज वा जाव पयावेज़ वा १ (८६३)
अह पुण एवं जाणेज्जा, - त्रियडोदए मे पडिग्गहे छिष्णसिणेहे, तहप्पगारं पडिग्गहं ततो संजयामेद आमज्जेज वा जाव पयावे वा । (८६४)
से भिक्खू वा भिक्खुणी या गाहाबइ. पविसिउकामे सपडि गह: मायाए गाहाब३कुलं पिंडवायपडियाए पविसेज्ज वा णिक्खमेज्ज वा । एवं बहिया विहारभूमिं वा गामाणुगासँ दुइजेना । (८६५ )
१ कदाचित् २ प्रथमं तस्य दातु रुदकभाजने प्रक्षिपेत् तदनिच्छायां शेषसूत्रं.
कदाच ते भूलचूकथी लेवाइ जाय तो तरतज' (ते देनार घणीने त्यां पाई आपी आवकुं पण जो ते लेवानी ते ना पांडे तो) वीजा वा विगेरेना सरखी जाताना पाणीमां तेने नाखी देवं; तेम नं बने तो पात्र सहित परठवी देवं; अथवा भीनाशवाळी जमीनयां ढोळी आव. [८६२]
मुनि अथवा आर्याए पाणी भीजे के भीनाशवाळु पात्र मशळं के सूकवं नहि. [८६३]
किंतु ज्यारे एवं जगाय के मारा पात्र उपरतुं पाणी के भीनाश दूर थयां छे, त्यारे ते मगळं के सूकवनुं [ ८६४ ]
मुनि अथवा आर्याए गृहस्थना घेर आहार लेवा जतां पात्रों सहित, ज आव ने एज ते बाहेर विहारभूमिमां गामांगाम फरतां पण पात्रो सहित फ खुं॰ [८६५]