________________
[२३६]
आचारांग-मूळ तथा भाषान्तर. से । भिक्खू वा भिक्खुणी वा से ज्जं पुण उवस्सयं जाणेज्जाखुड्डियाओ, खुड्डदुवारियाओ, नीयाओ, संनिरुद्धाओ भवंति-तहप्पगारे उवस्सए राओ वा वियाले वा णिक्खममाणे वा पविससाणे वा पुरा हत्येण पच्छा पाएण ततो संजतामेव णिक्खयेज्ज वा पविसेज वा। केवली बूया “ आयाण मेयं । " जे तत्थ समणेण वा माहणेण वा छत्तए वा, मत्तए वा, दंडए वा, लट्टुिआ वा, भिसिया वा, चेले बा. चिलिमिली ४ वा, चम्मए वा, चम्मकोसए वा, चम्मच्छेदणए वा, दुब्बद्ध दुम्णिक्खित्ते अणिकंपे चलाचले; भिक्खू च राओ वा चियाले वा जिक्रखम्ममाणे वा पविसमाणे वा पयलेज वा पवडेज्ज वा। से तत्थ पयलेमाणे वा पवडेमाणे वा हत्थं वा पायं वा जाव इंदियजायं वा लूसेज्ज बा पाणाणि पा भूयाणि वा जीवाणि वा सचाणि वा अभिहणेज वा जाव ववरोवेज्ज वा । अह भिक्खूणं पुब्बोवदिवा जाव जं तहप्पगारे उवर ए
१ कार्य क्शात् चरकादिभिः सह संवासे विधि रयं यथा से भिक्खू वेत्यादि. २ अन्यथेति अध्याहार्य । ३ (कमंडलुः) ४ यवनिका ५ पार्णित्रं
कारणयोगे मुनिए चरक तारस विगेरेओना साथै एकज मकानमा रहेता ते । मकान जो घणुं नानुं नीचं के सांकडे होय तो तेवा मकानमा रातत्रिराते नीकळतां के पेसतां पहेला हाथ आगळ करी पछी पग आगळ धरीने यतना पूर्वक नीकळवू के पेसवू. एम कर्या शिवाय केवळजानिओ कहे छे के दोपपात्र धवाय छे कारण के त्यां रहेला चरक तापसादिकोना ग्रामणोना छत्र, पात्र, दंड, लाकडी, कमंडलु बत, पडदा, चामडा, पगर, के चर्म कापवाना इ आरो आम तेम रखडता पडेला होय छे, अने साधु जो वातविराते त्यांची उपर जणावेली रीत वापर्या शिवाय आव जाव करे तो त्यां पड़ी के आवडीने हायपग के कोइ पण गरीग्नो अवयव
