Agam Suttani Satikam Part 07 Nayadhammkaha Aadi 5agams

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 488

द्वारं-२, अध्ययन-३,
४८५ ट्टकमुखपोतिकापादप्रोञ्छनादि प्रतीतमेव, किमेवंविधभेदमित्याह-भाजनं-पात्रंभाण्डं वा-तदेव मृन्मयं उपधिश्च-वस्त्रादिः एत एवोपकरणमिति समासस्तद्वर्जयितव्यमिति प्रक्रमः,अदत्तमेव स्वमिनाऽननुज्ञातमितिकृत्वा,
तथापरपरिवादो-विकत्थनंवर्जयितव्यइति, तथापरस्य दोषो-दूषणं द्वेषोवावर्जयितव्यः, परिवदनीयेन दूषणीयेन च तीर्थकरगुरुभ्यां तयोरननुज्ञातत्वे नादत्तरूपत्वादिति,
अदत्तलक्षणं हीदं-'सामीजीवादत्तं तित्थयरेणं तहेव य गुरूहिति
तथा परस्य-आचार्यग्लानादेव्यपदेशेन-व्याजेन यच्च गृह्णाति-आदत्ते वैयावृत्त्यकरादिस्तत्तेनान्येन च वर्जयितव्यं, आचायदिरेवदायकेन दत्तत्वादिति, परस्य-परसम्बन्धिनाशयतिमत्सरादपहुते यच्च सुकृतं-सच्चरितमुपकारं वा तत्सुकृतनाशनं वर्जयितव्यं, तथा दानस्य चान्तरायिकं-विघ्नोदानविप्रणाशो दत्तापलापः, तथा पैशून्यं चैव-पिशुनकर्म मत्सरित्वं चपरगुणानामसहनं तीर्थङ्कपाद्यननु ज्ञातत्वाद्वर्जनीयमिति,
तथा जेऽविए'त्यादियोऽपिचपीठफलकशय्यासंस्तारकवस्त्रापात्रकम्बलमुखपोतिकापादप्रोञ्छनादिभाजनभाण्डोपध्युपकरणंप्रतीत्येति गम्यतेअविसंविभागी-आचार्यग्लानादीनामेषणागुणविशुद्धिलब्धंसन विभजतेऽसौनाराधयतिव्रतमिदमितिसम्बन्धः, तथा 'असंगहरुइ'त्ति गच्छोपग्रहकरस्य–पीठादिकस्योपकरणस्यैषणादोषविमुक्तस्य लभ्यमानस्यात्मभरित्वेनन विद्यते सङ्ग्रहे रुचिर्यस्यासावसङ्ग्रहमरुचिः, 'तववइतेणे य'त्ति तपश्च वाक् तपोवाचौ तयोः स्तेनःचौरस्तपोवाक्स्तेनः, तत्र स्वभावतो दुर्बलाङ्गमनगारमवलोक्य कोऽपि कञ्चन व्याकरोति यथा भोः ! साधो स त्वं यःश्रूयते तत्र गच्छे मासक्षपकः ?, एवं पृष्टे यो विवक्षितक्षपकऽसन्नप्याहएवमेतत्, अथवाधूर्ततयाब्रूते-भोः श्रावक ! साधवः क्षपकाएव भवन्ति, श्रावकस्तुमन्यते-कथं स्वयमात्मानमर्यभट्टारकः क्षपकतया निःस्पृहत्वात्प्रकाशयतीतिकृत्वैवंविधमात्मोद्धत्यपरिहारपरं सकलसाधुसाधारणं वचनमाविःकरोतीत्यतः स एवायंयोमया विवक्षित इत्येवं पर सम्बन्धि तप आत्मनि परप्रतिपत्तितः सम्पादयंस्तपस्तेन उच्यते, एवं भगवन् ! स त्वं वाग्गमीत्यादिभावनया परसम्बन्धिनीं वाचमात्मनि तथैव सम्पादयन् वाक्स्तेन उच्यते, तथा 'रूवतेणेय'त्ति एवंरूपवन्तमुपलभ्यसत्वंरूपवानित्यादिभावनयारूपस्तेनो, रूपंच द्विधा-शारीरसुन्दरता सुविहितसाधुनेपत्यं च, तत्र साधुनेपथ्यं यथा॥१॥ “देहो रुगा उमन्ने जेसिं जल्लेण फासियं अंग।
मलिणा य चोलपट्टा दोन्नि य पाया समक्खाया॥" तत्रसुविहिताकाररञ्जनीयजनमुपजीवितुकामोऽसुविहितःसुविहिताकारधारी रूपस्तेनः, 'आयारे चेव'त्ति आचारे-साधुसामाचार्यां विषये स्तेनो यथा स त्वं यस्तत्र क्रियारुचिः श्रूयते इत्यादिभावना तथैव, ‘भावतेणे यत्ति भावस्य-श्रुतज्ञानादिविशेषस्य स्तेनो भावस्तेनो यथा कमपि कस्यापि श्रुतविशेषस्य व्याख्यानविशेषमन्यतो बहुश्रुतादुपश्रुत्य प्रतिपादयति यथाऽयं मयाऽपूर्वंः श्रुतपर्यायोऽभ्यूहितो नान्य एवमभ्यूहितुं प्रभुरति, तथा शब्दकरो-रात्रौ महता शब्देगोल्लापस्वाध्यायादिकारको गृहस्थभाषाभाषको वा,
तथा झञ्झाकरो येन येन गणस्य भेदो भवति तत्तत्कारी येन च गणस्य मनोदुःखमुत्पद्यते
For Private