Agam 39 Chhed 06 Mahanishith Sutra

Author(s): Punyavijay, Rupendrakumar Pagariya, Dalsukh Malvania, H C Bhayani
Publisher: Prakrit Granth Parishad

Page 149

६८
महानिसीह - सुय-खंधं अ.प्र
T
से भयवं ! तेणं सुमइ “ जीवेणं तक्कालं समणत्तं अणुपालियं तहा वि एवंविहेहिं नारय-तिरिय-नरामर विचित्तोवाहिं एवइयं संसाराहिंडणं' ? गोयमा ! णं जमागम - बाहाए लिंगग्गहणं कीरइ, तं डंभमेव केवलं सुदीह - संसार - ऊभूयं । णो णं तं परियायं संजमे' लिक्खइ, तेणेव य संजमं दुक्करं मण्णे । अण्णं च समणत्ताए एसे य पढमे संजम-पए जं कुसील - संसग्गी - णिरिहरणं अहा णं णो णिरिहरे, ता संजममेव ण ठाएज्जा, ता तेणं सुमइणा तमेवायरियं तमेव पसंसियं तमेव उस्सप्पियं तमेव सलाहियं तमेवाणुट्ठियं' ति । एयं च सुत्तमइक्कमित्ताणं एत्थं पए जहा सुमती तहा अण्णेसिमवि सुंदर - विउर - सुदंसण- सेहरणीलभद्द - सभोमे य-खग्गधारी तेणग- समणदुद्दंत-देवरक्खिय-मुणि-णामादीणं को संखाणं करेज्जा ? ता एयमहं विइत्ताणं कुसीलसंभोगे सव्वहा वज्जणीए।
[१५]
भवं ! किं ते साहुणो तस्स णं णाइल - सड्डगस्स छंदेणं कुसीले उयाहु आगम- जुत्तीए ? गोयमा ! कहं सड्डगस्स वरायस्सेरिसो सामत्थो ? जे णं तु सच्छंदत्ताए महाणुभावाणं सुसाहूणं अवण्णवायं भासे ? तेणं सङ्घगेणं हरिवंस-तिलय-मरगयच्छविणो बावीसइम - धम्म- तित्थयर - अरिट्ठनेमि नामस्स सयासे वंदण - वत्तिया गएणं आयारंग अनंत-गमपज्जवेहिं पण्णविज्जमाणं समवधारियं । तत्थ य छत्तीसं आयारे पण्णविज्जति । तेसिं च णं जे केइ साहू वा साहुणी वा अण्णयरमायारमइक्कमेज्जा, से णं गारत्थीहिं उवमेयं । अहण्णा समणुट्ठे वाऽऽयरेज्जा वा पण्णवेज्जा वा तओ णं अनंत - संसारी भवेज्जा । ता गोयमा ! जे णं तु मुहणंतगं अहिगं परिग्गहियं, तस्स ताव पंचम महव्वयस्स भंग । जे गं तु इत्थीए अंगोवंगाई णिज्झाइऊण णालोइयं, ते तु बंभरगुती विराहिया । तव्विराहणेणं जहा एग - देसदड्डो पडो दडो भण्णइ, तहा चउत्थ - महव्वयं भग्गं । जेण य सहत्थेणुप्पाडिऊणादिण्णा भूइं पडिसाहिया, तेणं तु तइय-महव्वयं भग्गं । जेण य अणुग्गओ वि सूरिओ उग्गओ भणिओ, तस्स य बीय- वयं भग्गं । जेण उ' ण अफासुगोदगेण अच्छीणि पहोयाणि तहा अविहीए पहथंडिल्लाणं संकमणं कयं, बीयं कायं च अक्कंतं, वासा- कप्पस्स अंचलग्गेण हरियं संघट्टियं, विज्जूए फूसिओ मुहणंतगेणं अजयणाए फडफडस्स वाउक्कायमुदीरियं, ते णं तु पढम-वयं भग्गं । तब्भंगे पंचण्हं पि महव्वयाणं भंगो कओ । ता गोयमा ! आगमजुत्तीए एते कुसीला साहुणो । जे उ णं उत्तरगुणाणं पि भंगं इट्ठ, किं पुणजं मूल-गुणाणं ?
1
[१६]
से भयवं ! ताएय णाणं वियारिऊणं महव्वए घेतव्वे ? गोयमा ! इमे अट्ठे समट्ठे ।
‘से भयवं ! के णं अट्ठेणं' ? गोयमा ! सुमणे इ वा सुसावए इ वा, ण तइयं भेयंतरं, अहवा जहोवइट्ठ सुसमणत्तमणुपालिया अहा णं जहोवइट्ठे सुसावगत्तमणुपालिया, णो समणो सुसमणत्तमइयरेज्जा, णो सावए सावगत्तमइयरेज्जा । णिरइयारं वयं पसंसे, तमेव य समणुट्ठे । णवरं जे समणधम्मे से णं अच्चंत - घोर दुच्चरे तेणं असेस-कम्मक्खयं जहण्णेणं पि अट्ठ भवब्भंतरे मोक्खो, । इयरेणं तु सुद्धेणं देव - गई' सुमाणुसत्तं वा साय - परंपरेणं मोक्खो, णवरं पुणो वितं संजमाओ । ता जे से समण - धम्मे से अवियारे सुवियारे पण्ण' वियारे तहि मणुपालिया उवासगाणं पुण सहस्साणि विधाणे । जो जं परिवाले तस्साइयारं च न भवे, तमेव गिहे ।
1
[१७]
से भयवं ! सो उण णाइल - सडगो कहिं समुप्पन्नो ? 'गोयमा ! सिद्धी' |
“से भयवं ! कहं ?” गोयमा ! ते णं महाणुभागेणं तेसिं कुसीलाणं संसग्गिं णितुट्ठेऊणं ती व बहु-सावय-तरु-संड-संकुलाए घोर-कंताराडवीए सव्व - पाव - कलिमल - कलंक - विप्पमुक्कं तित्थयर-वयणं परमहियं सुदुल्लहं भवसएसुं पि त्ति कलिऊणं अच्चंत - विसुद्धासणं फासु सम्मि निप्पडिकम्मं निरइयारं पडिवण्णं
१ परियायं लिक्ख जे. । २ भण्णे सा । ३ देवत्ताए ला. । ४ अविसाया ला. । ५ पुण्ण पि. सा. । ६ निउट्टेणं सं., नितुट्टेणं ला. ।
For Private Personal Use Only