Book Title: Trishashtishalakapurushcharitammahakavyam Parva 10
Author(s): Hemchandracharya, Shilchandrasuri
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad
View full book text ________________
१३३
नवमः सर्गः]
श्रीत्रिषष्टिशलाकापुरुषचरितम् । प्रभुं प्रदक्षिणीकृत्य तेऽयु: केवलिपर्षदि । वन्दध्वं स्वामिनमिति तानभाषिष्ट गौतमः ॥२५४|| केवल्याशातनां मा स्म कार्षीरित्यवदत् प्रभुः । मिथ्यादुष्कृतपूर्वं तान् क्षमयामास गौतमः ॥२५५।। भूयोऽपि गौतमो दध्यौ सेत्स्याम्यत्र भवे न हि । गुरुकर्माऽहमेते तु धन्या मद्दीक्षिता अपि ॥२५६।। उत्पेदे केवलज्ञानं येषामेषां महात्मनाम् । एवं विचिन्तयन्तं तं भगवानित्यभाषत ॥२५७॥ ॥ युग्मम् ॥ किं सुराणां वचस्तथ्यं जिनानामथ गौतम ? । जिनानामिति तेनोक्ते मा कार्षीरधृति ततः ॥२५८|| *तृण-द्विदल-चर्मो-र्णाकटतुल्या भवन्ति हि । स्नेहा गुरुषु शिष्याणां तवोर्णाकटसन्निभः ॥२५९॥ अस्मासु चिरसंसर्गात् स्नेहो दृढतरस्तव । तेन रुद्धं केवलं ते तदभावे भविष्यति ॥२६०|| गौतमस्य प्रबोधार्थमन्येषां चाऽनुशिष्टये । व्याकरोद् द्रुमपत्रीयाध्ययनं परमेश्वरः ॥२६१।। अत्रान्तरे जगद्भर्तुश्चरणोपासकः परः । परिवोडम्बडस्तत्राऽऽययौ छत्री त्रिदण्डभृत् ॥२६२॥ स त्रिः प्रदक्षिणीकृत्य प्रणम्य च जिनेशवरम् । रोमाञ्चितवपुर्भक्त्या रचिताञ्जलिरस्तवीत् ॥२६३।। पा“तव चेतसि वर्तेऽहमिति वार्ताऽपि दुर्लभा । मच्चित्ते वर्तसे चेत् त्वमलमन्येन केनचित् ॥२६४|| निगृह्य कोपतः कांश्चित् कांश्चित्तुष्ट्याऽनुगृह्य च । प्रतार्यन्ते मृदुधियः प्रलम्भनपरैः परैः ॥२६५।। अप्रसन्नात् कथं प्राप्यं फलमेतदसङ्गतम् । चिन्तामण्यादयः किं न फलन्त्यपि विचेतनाः ? ॥२६६।। वीतराग ! संपर्याऽपि तवाऽऽज्ञापालनं परम । आज्ञाऽऽराद्धा विराद्धा च शिवाय च भवाय च ॥२६७।। आकालमियमाज्ञा ते हेयोपादेयगोचरा । आश्रवः सर्वथा हेय उपादेयश्च संवरः ॥२६८।। आश्रवो भवहेतुः स्यात् संवरो मोक्षकारणम् । इतीयमार्हती मुष्टिरन्यदस्याः प्रपञ्चनम् ॥२६९।। इत्याज्ञाराधनपरा अनन्ताः परिनिर्वृताः । निर्वान्ति चान्ये क्वचन निर्वास्यन्ति तथाऽपरे ॥२७०।। हित्वा प्रसादनादैन्यमेकयैव त्वदाज्ञया । सर्वथैव विमुच्यन्ते जन्मिनः कर्मपञ्जरात् ॥२७१॥" पाएवं जगद्गुरुं स्तुत्वा यथास्थानं निषद्य च । देशनां स्वामिनोऽश्रौषीत् स्वर्वासीवाऽनिमेषदृक् ॥२७२।। देशनान्ते प्रभुं नत्वा यावद् राजगृहं प्रति । अचालीदम्बडस्तावदित्यूचे स्वामिना स्वयम् ॥२७३।। तत्र नागरथिपत्न्याः सुलसायास्त्वमादरात् । प्रवृत्तिमस्मदादेशात् पृच्छे: पेशलया गिरा ॥२७४|| इच्छामीति भणित्वा स व्योम्ना राजगृहं ययौ । सुलसाया गृहद्वारे स्थित्वा चैवमचिन्तयत् ॥२७५।। सुरासुरनरेन्द्राणां पश्यतां त्रिजगत्पतिः । सुलसापक्षपाती किं ? करिष्ये तत्परीक्षणम् ॥२७६।। कृत्वा रूपान्तरं सोऽथ जातवैक्रियलब्धिकः । प्रविश्य सुलसागेहे सुधीभिक्षामयाचत ॥२७७|| पात्राय साधवे भिक्षां ददामीति कृताश्रवा । याचमानायापि तस्मै सुलसा न ददौ तदा ॥२७८।। पाततश्च निःसृत्य पुराद् द्वारि प्राग्गोपुरस्य सः । विकृत्य ब्रह्मणो रूपमवतस्थे समाहितः ॥२७९।। पद्मासनसमासीनश्चतुर्बाहुश्चतुर्मुखः । ब्रह्मसूत्र्यक्षसूत्री च जटामुकुटमण्डितः ॥२८०॥
१. केवल० खं. १-४ । २. ४. ०डम्मड० खं. १-३ । ३. सपर्याभिः नू. मु. । ५. कृतनिश्चया । *. चतुर्धा संयोगः-तृणद्वयस्य संयोग: सहजमेव वियुज्यते । द्विदलं मुद्गादि धान्यं, तस्य दलद्वयं स्वल्पप्रयत्नेनैव वियुज्यते । चर्मणः शरीरेण सह संयोगः कष्टेन वियुज्यते । ऊर्णानिमिते कटे तु तन्तवस्तथा एकरसीभावं प्राप्नुवन्ति यथा तत्र तन्तुद्वयं पृथक्कर्तुं न शक्यते, एवंविधस्तव मयि स्नेह:इत्याशयोऽत्रावबुध्यते ॥
Loading... Page Navigation 1 ... 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280