Book Title: Trishashtishalakapurushcharitammahakavyam Parva 10
Author(s): Hemchandracharya, Shilchandrasuri
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad
View full book text ________________
एकादशः सर्गः]
श्रीत्रिषष्टिशलाकापुरुषचरितम् । वचनप्रत्ययात्तस्या अन्यत्रेयुर्गवेषकाः । स्थाने स्थाने स्थापिताश्वैः साऽप्यवन्ती समाययौ ॥१६७।। पासा प्रचण्डाऽभयं चण्डप्रद्योतायाऽऽर्पयत्ततः । अभयानयनोपायस्वरूपं च व्यजिज्ञपत् ॥१६८।। तां प्रद्योतोऽप्युवाचैवं न साधु विहितं त्वया । यदमुं धर्मविश्रब्धं त्वं धर्मच्छद्मनाऽऽनयः ॥१६९।। कथासप्ततिसंशंसी मार्जार्येव शुकोऽनया । नीतिज्ञोऽपि गृहीतोऽसि जगादेत्यभयं च सः ॥१७०॥ अभयोऽप्यब्रवीदेवं त्वमेव मतिमानसि । यस्यैवंविधया बुद्ध्या राजधर्मः प्रवर्धते ॥१७१॥ लज्जितः कुपितश्चाथ चण्डप्रद्योतभूपतिः । राजहंसमिवाऽक्षप्सीदभयं काष्ठपञ्जरे ॥१७२।। पाअग्निभीरुथो देवी शिवानलगिरिः करी । लोहजो लेखवाहो राज्ये रत्नानि तस्य तु ॥१७३।। लोहजङ्गं नृपः प्रैषीद भृगकच्छे मुहर्महः । तद्गताऽऽगतसंक्लिष्टास्तत्रत्या इत्यसूत्रयन् ॥१७४|| आयात्ययं दिनेनापि पञ्चविंशतियोजनीम् । असकृद् व्याहरत्यस्मान् हन्मः संप्रत्यमुं ततः ॥१७५।। ते विमृश्येत्यदुस्तस्य शम्बले विषमोदकान् । तद्भस्त्राशम्बलं चान्यत् समन्तादप्यपाहरन् ॥१७६।। वर्त्म कियदप्युल्लङ्घ्य नदीरोधसि शम्बलम् । तद्भोक्तुमवतस्थे सोऽभूवन्नशकुनान्यथ ॥१७७|| शकुनज्ञस्तु सोऽभुक्त्वोत्थाय दूरं ययौ ततः । क्षुधितो भोक्तुकामोऽभूद् वारितः शकुनैः पुनः ॥१७८।। दूरं गत्वा भोक्तुकामः शकुनैर्वारितः पुनः । ततो गत्वा स तत् सर्वं प्रद्योतस्य न्यवेदयत् ॥१७९।। पाततो राज्ञा समाहूय तत्पृष्टः श्रेणिकात्मजः । पाथेयभस्त्रामाघ्राय जगाद मतिमानिदम् ॥१८०॥
अस्ति दृष्टिविषोऽत्राऽहिर्द्रव्यसंयोगसम्भवः । असौ दग्धो भवेन्नूनं भस्त्रामुद्घाटयेद् यदि ॥१८१॥ ततः पराङ्मुखोऽरण्ये मोच्य इत्यभयोदिते । तथैव मुमुचे सद्यो दग्धा वृक्षा मृतश्च सः ॥१८२।। विना बन्धनमोक्षं त्वं वरं याचस्व मामिति । नृपेणोक्तेऽभयोऽवादीन्न्यासीभूतोऽस्तु मे वरः ॥१८३।। पाइतश्च चण्डप्रद्योतराजस्य श्रीरिवोदधेः । अभूद् वासवदत्तेति सुताऽङ्गारवतीभवा ॥१८४॥ धात्रीजनैाल्यमाना वर्धमाना क्रमेण सा । राज्यलक्ष्मीरिव साक्षाद् रेमे राजगृहाङ्गणे ॥१८५॥ सर्वलक्षणसम्पर्णा विनयादिगणान्विताम । पत्रादप्यधिकां मेने राजा तामतिवत्सलः ॥१८६।। आत्मानुरूपगुर्वन्ते साऽध्यैष्ट सकलाः कलाः । गान्धर्ववेद एवैकोऽवाशिष्यत गुरुं विना ॥१८७।। राजाऽपृच्छच्च सचिवं बहुदृष्टं बहुश्रुतम् । भावी को नाम दुहितुर्गान्धर्वाध्यापने गुरु: ? ॥१८८।। प्रायेण राजपुत्रीणां गतानां पतिवेश्मनि । पत्युविनोदे गान्धर्वकलैव ह्युपयोगिनी ॥१८९॥ मन्त्री प्रोवाच गान्धर्वधुरीणानां शिरोमणिः । संप्रत्युदयनो राजा मूर्तिरन्यैव तुम्बरोः ॥१९०॥ श्रूयते तस्य गान्धर्वकला काऽप्यतिशायिनी । गीतेन मोहयित्वा यो वने बध्नाति सिन्धुरान् ॥१९१।। स गायति वने गत्वा गजास्तद्गीतमोहिताः । अपि बन्धं न जानन्ति पीतस्वादुरसा इव ॥१९२।। गीतोपायेन स यथा वने बध्नाति सिन्धुरान् । तथा तस्याऽप्युपायोऽस्ति बन्धेऽत्राऽऽनयनेऽपि च ॥१९३।।
१. 'शुकसप्ततिः' इति कथाग्रन्थः ख्यातः । तां शुकसप्तति शंसन् शुको यथा मार्जार्या गृहीतस्तथाऽनया वेश्यया त्वं गृहीत इत्यभयं स:-प्रद्योतो जगाद । २. अग्र० खं. १ । ३. पाथेये । ४. तस्य सविधे भस्त्रायां-पोट्टल्यां यत् शम्बलं तत् । ५. प्रद्योताय खं. ४ । ६. तुम्बुरोः खं. १ । गन्धर्वविशेषः ।
Loading... Page Navigation 1 ... 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280