________________
વાત જૂનવાણી લાગે પણ એક બાબત સમજવી સભ્યનું સ્વભાવભેદે આચરણ જેવું હોય તેવું પણ જોઈએ કે “ઉછીનું લે લે કરવુ એ કષ્ટદાયક કુટુમ્બના હિત માટે હોય છે, કુટુમ્બના ભોગે છે એટલું જ નહિ દેશ માટે ઘાતક પણ છે. કશું નહીં એમ દેશના કે રાષ્ટ્રના ભોગે કશું જે પશ્વિમને અનુકૂળ હોય તે પૂર્વને ન પણ નહિ. સમતોલ આદાન-પ્રદાન (Export-Import) હોય, આપણી યોજના અહીંની પરંપરા, સંસ્કૃતિ, થવું જોઈએ. વિશ્વદોડમાં આપણે ય ઊભા રહેવું ધર્મ, ભૌગોલિક સૃષ્ટિ, આર્થિક સ્થિતિ અને છે. પણ આપણો બધો જ ઝોક દેશ-હિત પ્રત્યે છેલ્લે જનસંખ્યાને ધ્યાનમાં રાખીને થવી જોઈએ. હોવો જોઈએ; બાકી નાની નાની ગૌણ સમસ્યાઓ મલ્ટીનેશનલ કંપનીઓ અને ડંકનની દરખાસ્તોને તો આ દેશ-દાઝ હશે તો આપોઆપ હલ થઈ દેશના વ્યાપક હિતમાં પછી એ ધન હોય કે ન શકશે. ટેકનોલોજી! આપણે સર્વ ક્ષેત્રમાં સ્વાવલંબી દેશ સલામત તો બધુંય સલામત. ધર્મનું બનવું જ જોઈએ. સ્વીકારવા જેવું છે કે નહિ? રક્ષણ-પાલન પણ આ હિતમાં સમાઈ જાય છે. તે વિચારવું જોઈએ. બહુજન હિતાય હોય તેને દેશ સામે આફત આવે તો અત્યંત ધાર્મિક જ સ્વીકારાય. અલ્પમાત્રામાં કે અમુક વ્યકિતઓને ભામાશાહ જેવા પણ આગળ આવ્યા હતા. ફાયદો થતો હોય પણ બહુજન હિતાય ન હોય શિવાજી મહારાજ અત્યંત ધાર્મિક હતા. દેશકાળા તો, શોષણ હોય તો એવી કંપનીઓની અનુસાર રાજધર્મને પ્રાધાન્ય આપી ધર્મની રક્ષા પ્રોડક્ટ્સનો સાત વાર વિચાર કરવો જોઈએ. કાજે ઝઝૂમ્યા હતા. એમને કોઈ સત્તાનો મોહ વ્યકિત તરીકે આપણે એટલું તો કરી શકીએ નહોતો; એ તો તેમણે ગુરુ રામદાસની ઝોળીમાં કે વાપરવું બંધ કરીએ, પરદેશના મોહમાંથી સમર્પિત કરી દીધું હતું. આજે સીમાવર્તી આપણા વહેલા મોડા મુક્ત થવું ઘટે. આજના સંદર્ભમાં જવાનો આ દેશદાઝ ને બલિદાનો આપી ઉત્કટ સ્વદેશીનો માપદંડ' એટલે જેના ઉત્પાદનનો રીતે પ્રગટ કરે છે. આ સિવાય પણ રોજબરોજના નફો પરદેશ ધસડાઈ ન જાય, જેનો controling જીવનમાં દેશ પ્રીતિ અનેક રીતે પ્રગટ થઈ શકે power અંકુશ સ્વદેશીજનના હાથમાં હોય છે. આપણા પ્રત્યેક વ્યવહારમાં એને કેન્દ્રમાં ટેક્નોલોજીના નામે મશીનરી, ફીટીંગ વગેરેના રાખી ઉતારીએ. બીજા અર્થમાં કહીએ તો આપણું નામે ઉત્પાદન ખર્ચ કરતાં અનેક ગણો ખર્ચ “રાષ્ટ્રીય ચારીત્ર્ય' મજબૂત અને શંકાથી પર હશે. પરદેશીઓ ચડાવતા હોય અને પાંચ-સાત રૂપિયા તો આપણને કોઈ નમાવી નહીં શકે કે ફસાવી પડતર વસ્તુ પચ્ચીસ-ત્રીસમાં વેચીને કે જેનો નહીં શકે. એટલું જ નહિ પણ આપણી સર્વ નફો કરોડોમાં થાય તેને ધર્મ-પ્રચાર કે પરિવર્તન પ્રકારની સામાજિક, આર્થિક કે ધાર્મિક ઉન્નતિ બાજુ વાળવામાં આવતો હોય તો તે ત્યાજ્ય છે. નિર્વિષ્ણે કરી શકીશું. આપણી આજની સળગતી આજે માધ્યમોને કારણે દુનિયા નાની બની છે. સમસ્યા ભ્રષ્ટાચાર'ના મૂળમાં રાષ્ટ્રીય ચારીત્ર્યનો આપણે સમૃદ્ધ નહીં પણ વિકસિત દેશ છીએ. અભાવ છે. રાષ્ટ્રીય સંપત્તિને નુકસાન પણ એને દુનિયામાંથી આવતી વસ્તુઓને રોકી શકીએ કારણે જ છે. આ અટકવું જ જોઈએ. અર્થાત્ નહીં; શક્ય પણ નથી. પણ મૂળભૂત રીતે “સ્વ” ભારતનો નકશો બરાબર ગોઠવાશે તો ઉન્નતા તરફનો આગ્રહ તો રાખી શકીએ ને? વાદ રાષ્ટ્ર રહેશે અને પછી “માનવ” ઓળખાશે તો વિવાદમાં પડ્યા વિના, જેમ કુટુમ્બના પ્રત્યેક કશું બાકી રહેશે નહીં.
રજતજયંતી વર્ષ : ૫
| તીર્થ-સૌરભ | ૧૫
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
