________________
( ૩ ) भलब्धिप्रत्ययं च ।
તિર્યંચ અને મનુષ્યને લબ્ધિપ્રત્યયિક પણ વિકય શરીર હેય છે. Uए शुनं विशुद्धमव्याघाति चाहारकं चतुर्दशपूर्व
ધરટ્યૂવી
શુભ, વિશુદ્ધ, અવ્યાઘાતી (વ્યાઘાત રહિત) અને લબ્ધિપ્રત્યયિક એવું આહારક શરીર છે અને તે ચાદ પૂર્વધેરેનેજ હોય છે.
શુભ (સા) પુદગલ દ્રવ્ય વડે નિષ્પન્ન અને શુભ પરિણામવાળું માટે શુભ કહ્યું. વિશુદ્ધ (નિર્મળ ) દ્રવ્યવડે નિષ્પન્ન અને નિર્વઘ માટે શુદ્ધ કર્યું. કેઈક અર્થમાં અત્યંત સૂક્ષ્મ દેહ થયે હોય એવા પૂર્વ ધરો અર્થને નિશ્ચય કરવાને માટે મહાવિદેહાદિ બીજા ક્ષેત્રમાં વિરાજમાન ભગવંત પાસે દારિક શરીરે જવાનું અશક્ય હોવાથી આહારક શરીર કરીને ત્યાં જાય, જઇને ભગવંતના દર્શન કરી સંદેહ દૂર કરીને પાછા આવીને તેને ત્યાગ કરે. અંતમુહૂર્ત લગી આ શરીર રહે છે.
સ્થલ પુલનું બનેલું, ઉત્પન્ન થયા પછી તરતજ સમયે સમયે વધે, ઘટે, પરિણમે એવું, ગ્રહણ છેદન ભેદન અને દહન થઈ શકે એવું ઔદારિક શરીર છે. નાનાનું મોટું-મેટાનું નાનું, એકનું અનેક–અનેકનું એક, દૃશ્યનું અદશ્ય અદશ્યનું દશ્ય, ભૂચરનું ખેચર–ખેચરનું ભૂચર, પ્રતિઘાતીનું અપ્રતિઘાતી–અપ્રતિઘાતીનું પ્રતિઘાતી ઈત્યાદિ રૂપે વિકિયા કરે તે વૈક્રિય શરીર. છેડા કાળને માટે જે ગ્રહણ કરાય તે આહારક તેજને વિકાર, તેજમય, તેજપૂર્ણ અને શાપ કે અનુગ્રહના પ્રયોજનવાળું તે તૈજસ. કમને વિકાર, કર્મ સ્વરૂપ, કર્મમય અને પિતાનું તથા બીજા શરીરનું આદિ કારણભૂત તે કામણ. કારણ, વિષય, સ્વામી, પ્રયોજન, પ્ર
