________________
( ૭૬ ) હિંસા, અસત્ય, ચેરી, મિથુન, પરિગ્રહ એ પાંચ અગ્રતા કે, માન, માયા, લોભ એ ચાર કષાય. ઇંદ્રિય પાંચ અને ૨૫ ગયા. કિયાએ રપ તે આ પ્રમાણે:–૧ સમ્યકત્વ, ૨મિથ્યાત્વ, ૩ પ્રગ, ૪ સમાદાન, પ ઇપ, કાય, ૭ અધિકરણ, ૮ પ્રદોષ, ૯ પરિતાપન, ૧૦ પ્રાણાતિપાત, ૧૧ દશન (દષ્ટિ), ૧૨ સ્પશન, ૧૩ પ્રત્યય, ૧૪ અમંતાનપાત, ૧૫ અનામેગ, ૧૬ સ્વહસ્ત, ૧૭ નિસર્ગ (નૈશસ્ત્ર), ૧૮ વિદારણ, ૧૯ આનયન, ૨૦ અનવકાંક્ષ, ૨૧ આરંભ, ૨૨ પરિગ્રહ, ૨૩ માયા, ૨૪ મિથ્યાત્વદશન અને ૨૫ અપ્રત્યાખ્યાન.(આ પચીશ કિયા નવતત્વમાં વર્ણવેલ ૨૫ કિયાના જેવા ભાવવાળી છે. નવતત્વમાં આપેલ પ્રેમ અને દ્વેષ એ બે ક્રિયા આમાં આપી નથી તેના બદલે સમ્યકત્વ અને મિથ્યાત્વ એ બે ક્રિયા આપી છે.)
७ तीव्रमन्दझाताझातनाववी-धिकरणविशेषेन्यस्तहिशेषः ।
એ ઓગણચાળીશ સાંપરાયિક આશ્રવના ભેદની તીવ્ર-મંદ કરે તે અપ્રત્યાખ્યાન કિયા. નવતત્વાદિ પ્રકરણદિને વિષે સમ્યકુત્વ અને મિથ્યાત્વ એ બે કિયાને સ્થાને પ્રેમ પ્રત્યય (માયા અને તેમના ઉદયે પરને પ્રેમ ઉપજાવે ) અને શ્રેષ પ્રત્યય ( કેધ અને માનના ઉદયે પરને ઠેષ ઉપજાવે) એ બે કિયા છે અને બાકીની બધી સરખી છે. સરાગી જીવ સ્વામી હોવાથી તેની મુખ્યતા લઈને સમ્યકત્વને બદલે પ્રેમ પ્રત્યય અને કદાગ્રહી વગેરે મિથ્યાદ્રષ્ટિ સ્વામી હોવાથી મિથ્યાત્વને બદલે દ્વેષપ્રત્યય કિયા ત્યાં વર્ણવેલ છે એમ સમજવું.
