________________
(૧૩ો ) વળી એ દર્શન, જ્ઞાન અને ચારિત્રે કરી સહિત સાધુ મોક્ષને માટે યત કરે છે પણ કાળ, સંઘયણ અને આયુના દોષ થકી અલ્પશક્તિવાળે હોવાથી અને કર્મનું અત્યંત ભારીપણું હોવાથી મોક્ષપ્રાપ્તિને માટે અકૃતાર્થ થયો છતે ઉપશમભાવને પા. મે છે, તે સાધમથી માંડીને સર્વાર્થસિદ્ધ પર્વત કલ્પના વિમાન માંહેના કેઈપણ એકને વિષે દેવપણે ઉત્પન્ન થાય છે. ત્યાં પુણ્યક મને ફળને ભેળવીને આયુષ્યને ક્ષય થવાથી ઍવીને દેશ, જાતિ, કુળ, શીળ, વિદ્યા, વિનય, વિભવ, સુખ અને વિસ્તારવાળી વિભૂતિએ યુક્ત મનુષ્યભવને વિષે જન્મ પામીને ફરીથી સમ્યમ્ દશનાદિવસે વિશુદ્ધ જ્ઞાન પામે છે. આ સુખપરપરાવડે પુષ્યાનુબંધ પુણ્યના અનુબંધના કેમે કરીને ત્રણ વાર જન્મ લઈ (ત્રણ ભવ કરી) ને પછી મોક્ષ પામે છે..
| પ્રશસ્તિઃ | वाचकमुख्यस्य शिवश्रियः, प्रकाशयशसः पशिष्येण । શિષ્ય ઘક્ષિણઐરાવિત ? वाचनया च महावाचक-क्षमणमुण्डयादशिष्यस्य । शिष्येण वाचकाचार्य-मूलनाम्नः प्रथितकीर्तेः । २ ॥ न्यग्रोधिकामसूतेन, विहरता पुरवरे कुसुमनानि । कौभीषणिना स्वातितनयेन वात्सीसुतेनाय॑म् ॥ ३ ॥ अर्हद्वचनं सम्यग्गुरुक्रमेणागतं समुपधार्य । दुःखातं च दुरागमविहतमति लोकमवलोक्य ॥४॥