Santukumar Chariya

Author(s): H C Bhayani, Madhusudan Modi
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 133

सनत्कुमारचरित लेखतो ते जेमतेम शरीर टकावी रह्यो. बीजा कोईने अंदर प्रवेशवानो निषेध करीने ते पेली तरुणीनी समग्र लीलानुं ज स्मरण करतो रह्यो. (४९८). वळी कमळनां चंचळ दळ समान नेत्रो वाळी, गजगामिनी, कलहंसना जेवी मधुरभाषिणी, पूर्णचंद्रमुखी, अनन्य विभ्रमवती एवी ते सुंदरीने कामातुर थईने क्षणे क्षणे संभारतुं तेनुं मन, विवेकरहित थईने, घडीक मोह, घडीक विस्मय तो घडीक आनन्द अनुभववा लाग्यु. (४९९). पछी कुमारनो आ वृत्तांत सांभळीने बीजुं कामकाज छोडी दई तेनो मित्र तरत ज त्यां आवी पहोंच्यो अने कहेवा लाग्यो, 'हे स्वामी, तमारा शरीरनी आवी अवस्थानुं शुं कारण छे ते कृपा करीने कहो.' एटले लांबा, ऊना निःश्वासथी जेनो कोमळ अधर सुकाई गयो छे तेवा कुमारे कडं, "मारो पूर्ववृत्तांत तारी पासे खुल्लो छे.. (५००). ते मृगाक्षीनी वात सांभळवाने उत्कंठित थयेलं मारुं मन तेना श्रवणयुगलनी निकटता इच्छे छे, तेना लोचननी मित्रता इच्छे छे, तेनी रूपश्रोने निहाळवा इच्छे छे. आ हताश हैइं तेना संगमनी आशामां उतावळे आगळ ने आगळ दोडचु जाय छे अने केमेय वायुं रहेतुं नथी, (५०१). एटले मित्रे तेने कडं, 'हे स्वामी, चालो आपणे ते ज उद्यानमां जइए. पोताना रूप वडे जगतनी तरुणीओने जीतनारी ते सुन्दरांगी भाग्ययोगे त्यां आवी पण होय'. एटले वहेली सवारे ऊठीने केवळ पोताना मित्रना ज साथमां कुमार, सुंदरीनुं दर्शन झंखतो, उद्यानमा गयो. (५०२).
पछी त्यां पहोंचतां ते बोल्यो, “हे भाई, तुं जो तो खरो. आ ए ज मदनमंदिर छे, आ ए ज रत्नभूमि छे, आ ए ज मारा सहोदर समुं अशोकवृक्ष छे. आ मलयानिल पण ए ज छे, जे ते चंद्रमुखी पासे हती त्यारे सुंदर लागतो हतो. पण ते बालानो दुःसह वियोग थतां जे हवे प्रलयानिलथी पण चडी जाय छे. (५०३). ए प्रमाणे दीर्घ निःश्वास नाखता, विरहदुःखथी घेरायेला, करुण विलाप करता कुमारने पोतानां अंगो फरकवाथी कार्य सिद्ध थवानुं जेने सूचन मन्यु छे तेवा मित्रे कां, “हे स्वामी, तुं प्राकृत जननी जेम खिन्न शा माटे थाय छे ? ए कार्य माटे हुं आखी रात ने दिवस मथीश. (५०४). तो मने आदेश आप. जेनुं हृदय मारा स्वामीना दृढ गुणोथी आकर्षायुं छे तेवी ते स्वामीना चित्तरत्ननी चोरटीने हुं पाताळमांथी, पृथ्वीतल उपरथी के आकाशमांथी रमत मात्रमा पकडीने दृष्टिगोचर करी दईश; नहीं तो, आ पृथ्वी पर हु माझं नाम पण नहीं धारण कर." (५०५). ए प्रमाणे जेमतेम करीने कुमारने मदनमंदिरना आंग