Santukumar Chariya

Author(s): H C Bhayani, Madhusudan Modi
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 131

सनत्कुमारचरित
आंख फरके छे. तेथी हुं मानुं हुं के कोई मनगमता माणसनुं दर्शन हाथवंतमां छे'. ए पछी पोताना मित्र वडे आ वातनुं समर्थन पामेलो सनत्कुमार ज्यां अनेक प्रकारना मांगलिक विधि : थता हता तेवा मदनमंदिरने द्वारे पहोंच्यो. (४८३).
९५
ते वेळाए शणगार संजीने अने अनेक सखीओोथी वींटळाईने, कान्तिथी स्फुरता सुंदर सर्वांग बाळी, लालित्यथी इन्द्रने पण क्षुब्ध करती, जोवा मात्रथी ज तरुणीने उत्तप्त करीने तेमनो विवेक हरती एवी एक नितंबिनीने अश्वसेन राजाना कुमारे मालतीनां पुष्पो चंटती जोई. ( ४८४ ). 'हे मालती, कुसुमोथी समृद्ध आ उत्तम लताओनी बच्चे तुं ज खरेखर जन्मी छे, जेने आ तरुणीरत्नना हाथना स्पर्शनुं फळ प्राप्त थयुं छे' - ए प्रमाणे चिंतावता, अने अनिमिष नयने एकध्यान जोता : कुमारनी प्रत्ये पेलीए पण अनुरागपूर्ण दृष्टिपात कर्यो (४८५), अने ते पछी ते पोतानी सखीओ समक्ष बोली, "आ कोई 'नवल्ल' लागे. छे." एटले एक सखीए सहेज हसीने कछु, 'हुं तने समज पाहुं : ए 'वल्ल' नथी ज. ए तो छे आ पृथ्वीना तिलकरूप'. एटले बीजीए कहुं, 'सखीओ, तमे मारुं कहेवुं पण सांभळा: जेने आपणी प्रिय सखीए जोयो छे ते आ 'अशोक' छे एम ज समजो .' (४८६) तो वळी बीजी एक के जे बोलवामां विचक्षण हती तेणें पोतानी सखीनुं हृदय समजी जईने कयुं, 'तमे कशुं जाणती नथी. आ तो अमारी प्रिय सखीए अत्यंत भक्तिपूर्वक जे प्रकट पूजाविधि करी छे तेनो स्वीकार करवा माटे साक्षात् अनंग ज सर्वांगे पुलकित थतो प्रगट थयो छे (४८७), माटे जल्दी जलदी प्रिय सखी पोताने हाथे भक्तिपूर्वक पुष्कळ कपूर, कस्तूरी, अगर अने चंदननो लेप, फळ अने सुगंधी फूलमाळा वडे कामदेवनी पूजाविधि करे जेथी करीने भगवान मदन तेने शीघ्र फळे - मनमान्युं वरदान आपे . ' ( ४८८).
1
• आ बधुं साचुं छे एम समजीने जेनुं वदनकमळ प्रफुल्लित थयुं छे तेवी ते बाला मदननी पूजासामग्री लईने, कुमारनी पासे जईने, पोताना हाथमां कमळमाळ लईने, विस्मित थता मन वाळा एवा तेना कोमळ कंठमां ते आरोपीने, हरिचंदन वडे तेना वक्षःस्थळ : पर लेप करीने, भक्तिपूर्वक तेना चरणकमळमां नमीने, तथा पोताना मस्तक पर अंजलि धरीने बोली, 'हे प्रणयीजनवत्सल मदन, जे रीते मारा उपर निर्मळ करुणा करीने तुं स्वयं प्रगट थयो, ते ज रीते नुं अत्यारे प्रसन्न था अने मने मनमान्युं वरदान आप केम के महान लोको जे कार्य माथे ले छे ते असाध्य होय तो पण सिद्ध थाय छे.' (४८९ - ४९०) ते वेळा, 'शुं पूर्वे आ (स्त्रीरत्न) न
1
"