Punarvatar

Author(s): Sushil
Publisher: Jain Karyalay

Page 69

•
• Ex :
ભરત ચક્રવતી
ઉતરા' એટલામાં એ બધું સમજી જશે.” ભગવાને કટક છેદવાની યુક્તિ બતાવી.
ભાનુ` સતત હિત ચિંતવતી અને એને ત્યાંથી તત્કાળ બહુબલી પાસે પહોંચી. બાહુબલી એ વખત ધ્યાનસ્થ હતા. બ્રાહ્મી અને સુંદરીએ બાહુબલીના ચરણને ઉદ્દેશી મસ્તક નમાવી, વીણામાંથી છૂટતા સ્વરા જેવા શબ્દોમાં કહ્યું વીરા ! ગજથકી હૈયા ઉતરા !’
બાહુબલીએ એ સ્વર એળગ્યા. પેાતાની બંને મેનેા હાથી ઉપરથી હેઠે ઉતરવા વિનવતી હૈાય એમ એમને લાગ્યું.
પહેલાં તે! મા એને શું કહે છે તે ન સમજાયુ. પેાતે એક પ્રખર તપસ્વી છે અને હાથી, ધેડા, પાલખી સવ` પ્રકારના વૈભવ તજીને વનવાસ સ્વીકાર્યાં છે. આવી દીવા જેવી દેખીતી વાત પણ આ એના કાં નહીં સમજી શકતી હૈાય એવી શંકાથી બાહુબલીએ નયન ખેાલી, થ્રાહ્મી તથા સુંદરી સામે સ્નેહભીની મીટી માંડી.
"
' અહુ થયુ ભાઈ, હવે તેા હાથીવી અંબાડી ઉપરથી હેઠા ઉત્તરા !’ પુનઃ એના એ જ સ્વર બાહુબલીના કાન સાથે અથડાયા. તાવનના રમતીયાળ વૃક્ષપત્રા પણ એ એનેાના સંગીતમાં સ્વર ઉમેરતા હૈાય તેમ ‘ હાથી-હાથી ' . અને ‘ ઉતરા–ઉતારા ’ના મધુર ગુંજારવ કરી રહ્યા. આસપાસના નિસ્તબ્ધ આકાશમાં એ જ શબ્દોના પડધા બાહુબલીએ સાંભળ્યા.
હાથી એટલે ઉન્નત-ઊંચામાં ઊંચું ખાસન અને પેાતે અભિમાનના ઊંચા આસન પર બેઠા હતા એ વાત સમજવામાં એમને અહુ વિલંબ ન લાગ્યા. ધેાર તપશ્ચર્યાંની આગથી એમના ધણાં આવરણુ ખળી ગયાં હતાં. માત્ર અભિમાનના અતિ ઉન્નત આસન આગળ એ અગ્નિ નહાતા પહોંચ્યા. પવનના એક ઝપાટા લાગતાં જ્વાળા અધિક ઉગ્ર ખની આગળ ધપે તેમ એનાના શબ્દોએ આત્મશુદ્ધિની આગને સ્હેજ વધુ ગતિમાન બનાવી