________________
-૧૫૮ઃ
મગધરાજની મુદ્રિકા
યેાભની ખાતર જ પાતે સાધુ બનવા તૈયાર થયા છે-ખરી રીતે તે સાધુના વેષ ભજવવાના નિય કર્યાં છે.
પ્રાર'ભમાં તા. ધરમાં-કુટુંબમાં અને બ્રાહ્મણ સમુદાયમાં થાડા ખળભળાટ થયા. સૂમિ જૈન સાધુ બનવાના છે એ વાત જૂદા જૂદા રૂપે પ્રચાર પામી. થેાડુ' વિકૃત સ્વરૂપ પણ એ વાતે લીધું' છતાં સૂર્યમિત્રનેા નિશ્ચય કાયમ જ રહ્યો.
'
વગરવલ એ ઘેર
સ્ત્રીને સમજાવવામાં થોડા વખત ગયેા. એણે ફરીફરીને એક જ વાત કહી કે: વિદ્યા મેળવ્યા પછી હું આવીશ, ત્યાં કાયમ રહેવા નથી જતેા. પરદેશમાં વેપાર માટે ક્રાઇ વૈશ્ય જાય અને થાડી મૂડી મેળવીને પાછે! ઘેર આવે તેમ હું પણુ વિદ્યા સિદ્ધ કર્યાં પછી આવી જઇશ.
,,
kr
બહુ બહુ તા કેટલે! વખત લાગે ?" સ્ત્રીએ પૂછ્યુ
૬ મહિના માંડ થાય. પણ એ કઈ વિદ્યા છે એટલે થાડી વધુ વાર કદાચ લાગી ચેાક્કસ સમજી લે કે સાધુ તરીકે કેવળ પાઠ ભજવવા જ છું તારે એટલા દિવસ શાંતિથી કાઢી નાખવા, માટે તારે કાઇની પાસે હાથ લઆવવા પડે એમ તે પછી હું જ... કે રહું એમાં બહુ ફેર નથી પડી જતા. સ્ત્રી સમજી–સમજવુ પડયુ અને સૂર્યમિત્ર જૈન શ્રમણેાના સંધમાં વિધિપૂર્વક દાખલ થયેા.
કહેવાય નહિ. ગૂઢ
જાય, પણ એટલું
જ
અન્ન કે વસ્ત્ર
નથી જ. તે
” આખરે
(૫) સૂર્યમિત્ર, શ્રમણેાના સંધમાં પ્રવેસ્યા ત્યારે તે માત્ર વેશ્વ ભજવવા જ આવ્યેા હતા, પણ થાડા દિવસની અંદર જ એને સાધુતાના રંગ ચડવા લાગ્યા. એ પેાતે પણ ન સમજે એવી રીતે ક્રિયાકાંડની અંદર રંગાવા લાગ્યા. પહેલવહેલા એ પોતાના ગુરુદેવ સુધર્માંસ્વામીને અવકાશે પૂછતા કે ગુરુજી ! પેલી વિદ્યા કયારે * શીખવશો ? ” અને ગુરુજી જવાબ આપતા કે “શી ઉતાવળ છે?
66
