________________
* ૧૩૦ :
મગધરાજની સુમિત
માની બનાવે છે તે જોવાનું સૌભ્રાગ્ય અને અહીં જ મળ્યું છે. શ્રમણ એટલે માત્ર ત્યાગી જ નહિ–અનેક વિદ્યાએ કે કળાના નાતા એટલું જ નહિ પણ સ’સાર-મહારથના ખરા માદક અને તારણહાર, એવી અને પાકી ખાત્રી થઇ છે. શ્રમણના વેશ અને જીવનમાં એને ક્રાપ્ત અલૌકિકતા–દ્દિવ્યતા દેખાવા લાગી છે.
આ રીતે કેટલાક દિવસ ગયા પછી સુધર્માંસ્વામીએ જ સૂર્યમિત્રને પૂછ્યું: ક્રમ પેલી વિદ્યા સાધવી છે ને?'
સૂર્ય`મિત્રે લજ્જિત ની જવાબ આપ્યા “એ વિદ્યા તે હવે મને તુચ્છ લાગે છે. શ્રમણજીવન જીવવાની કળા સિધ્ધ થયા પછી બીજી ક્રાઇ વસ્તુની કામના કરવી એ હીરા આપીને કાચના કકડા લેવા જેવી મૂર્ખતા છેઃ ”’
હવે સૂમિત્ર માત્ર ત્યાગી-તપસ્વી નથી રહ્યા. જ્ઞાનના ગભીર અગાધ સાગરરૂપ બન્યા છે. સુધર્માવામીની કૃપાથી એમને સ્પર્શે - મણી કરતાં પણ વધુ મૂલ્યવાન વસ્તુ મળી ગઇ છે. શ્રમણના વેશને પણ એમણે ગૌરવાંકિત કર્યાં છે.
