________________
સિદ્ધિ અને સાધના
લાગ્યા. એમણે આકાશ તરફની દ્રષ્ટિ પાછી વાળા અંતર તરફ નિહાળવાનો પ્રયત્ન આદર્યો. અહીં પણ વચ્ચે વચ્ચે કુતર પૂંછડી પટપટાવતો દેખાવા લાગ્યા. આખી ધ્યાનની દિશા જ પલટાઈ. ગએલી જોઈને એમને કંટાળો આવ્યો. આ કુતરાનું હવે કરવું શું? માંડમાંડ ચીલે ચડેલું ગાડું, ઘડીએ ને પળે ચીલેથી ચાતરી જતું હોય એમ લાગ્યું. આ - કૂતરા પ્રત્યેને અભાવ જેમ જેમ વૃદ્ધિ પામતા ગયા તેમ તેમ કૂતરો પણ હજારો સ્વરૂપ ધરી એમની સામે નૃત્યલીલા રચતો હેય એમ એમને સ્પષ્ટ દેખાવા માંડયું. હવે તો કૂતરાની ચિંતાકૂતરા તરફના તિરસ્કારે એમના હૈયાનને ધૂળભેગું કરી દીધું. બહુ બહુ અકળાયા ત્યારે એમણે નિર્ણય કર્યો કે આના કરતાં તો કૂતરો • પાસે બેસે એ જ ઠીક છે.
કૂતરે બહુ દૂર નહેતે ગયો. પાસે જ એક સૂક્કો હાડકાને ટૂકડો ચૂસતો બેઠો હતો. જિનરાજદાસ એની તરફ ચાલ્યા એટલે એ પણ હવે અકળાયો હોય તેમ ભસવા મંડ.
જિનરાજદાસ કહેઃ “માફ કર, ભાઈ. મારી ભૂલ થઈ. ચાલ મારી સાથે મારી પાસે બેસ.”
કૂતરાએ જવાબમાં દાંતીયા કર્યા. ઘણું કરીને તે એમ જ કહેવા માગતા હો કે “ખબરદાર ! મારી પાસે ન આવતઃ નહિતર ફાડી ખાઈશ. આ હાડકા ઉપર મારે એકલાને જ હક્ક છે.”
જિનરાજદાસ કૂતરાની છેક પાસે પહોંચ્યા. એમના દિલમાં સ્નેહ અને પશ્ચાત્તાપની લાગણી ઉભરાતી હતી. '
પણ માનવીની બીજાએલી આકૃતિ જેવાને ટેવાયેલું કૂતરા જેવું પ્રાણું એ સ્નેહ કે પશ્ચાત્તાપને શી રીતે સમજે? પિતાને સંગાથી શાંતિ અને મમતાથી નજીક આવે એ તેને ન ગમતું હોય અથવા તે વિરોધી તરીકે પિતાનું બધું પાણી બતાવવાને મનસૂબે કર્યો હોય તેમ તે અજાણ્યાને-અણુઓળખીતાને ભસે તેમ
