________________
રુધિરનાન
(૧)
નારકીય ગતિમાં જવાના જ નિરધાર કરી રાખ્યા હાય તેમ અહિંસા જેવી વસ્તુ જરાયે રુચતી નથી. અહિંસા પાવનકારી છે કલ્યાણકારી છે એ તેને સમજાતુ જ નથી. ક્રિયામાં તેમજ ભાવનામાં પણ તે હિંસાના અગ્નિ જ ભારેલા રાખે છે. હિંસા એ જ એના આનંદ અને છે. કાજળ જેવા કાળા અંતરમાં અહિંસાની જ્યાત પ્રવેશે પણ શી રીતે?
મહારાજા અરવિંદ નરકગામી પ્રાણીઓમાં પ્રધાન હતા. મૃત્યુ આડા થાડ દિવસ હતા એટલામાં એક ભયંકર રાગે એમની ઉપર આક્રમણ કર્યુ. રામે રેમમાં દાહ પ્રકટયા. તેા જોનારને પણુ યા આવે એવુ થવા માડયું. રાત ગમે તેમ કરીને વીતે તા દિવસ વીતાવવા ભારે થઈ પડે : એવી અસદ્ય યંત્રણા કે સુશ્રષા કરનારાએ પણ એમને નાદ સાંભળીને ત્રાસી જાય. વૈદ્યોએ આષધીએ તેા ઘણી અજમાવી પણુ એક કામ ન આવી. મહારાજાને ત્યાં વૈદ્યો કે ચિકિત્સક્રાનુ તે। શુ પૂછ્યું? પૂરેપૂરી આશા અને શ્રધ્ધાથી રાગ મટાડવા આવેલા વદ્યા હાથ ખ'ખેરીને ચાલી નીકળ્યા. અમેધ ગણાતી ઐષધી અહીં નકામી નીવડી.
જ્યારે વૈદ્યો અને ચિકિત્સ}ા પણ હિમ્મત હારી જાય ત્યારે પછી દર્દીનું તે પૂછવું જ શું ? હજી મહારાજાના જીવનના માહુ નહેસ ટૂટયા. ભયંકર યંત્રણા વચ્ચે પણ જો
આશાનુ ઝીણુ
