Punarvatar

Author(s): Sushil
Publisher: Jain Karyalay

Page 81

થોડાં જીવનચિત્રો
એક પિસાપાત્ર ભાઈ હતા. સમાજસુધારાની વાતે ખૂબ “ છૂટથી કરી શકતા. સ્ત્રીઓ અને પુરૂષોના સમાન હક્ક તથા સ્વાતંત્ર્ય વિષે કાયદાની ભાષામાં ચર્ચા કરતા. એક વાર એક લાખ રૂપીયા સમાજયને માટે વાપરવાનું વચન પણ આપી ચૂકયા હતા. સામાજિક ક્રાંતિ થવી જ જોઈએ એમ વારંવાર કહ્યા કરતા. ક્રાંતિને વિરોધ કરનારાઓને તેઓ ગાળેથી નવાજ્યા વિના પણ રહી શકતા નહોતા.
પણ એકવાર બન્યું એવું કે પોતાના નજીકના એક સગાની દુખીયારી વિધવાને એવી સફાઈથી લૂંટી લીધી કે એની પાસે એક પાઈ પણ રહેવા ન પામી. એ રેતી, કકળતી ધા નાખતી આવી પરંતુ એમનું હદય ન પીગળ્યું.
અને જ્યારે સમાજમાં સુધારો કરી બતાવવાનો વખત આવ્યો ત્યારે ઘરના ખૂણામાં એવા તો સંતાઈ ગયા કે ગોતવા છતાં બહાર ન દેખાયા.
જે એક લાખ રૂપીયાનું વચન આપ્યું હતું તેમાંથી એક કેડી પણ ખરચી શક્યા નહિ. લોકોએ એમની સાથે બેસવું-ઉઠવુંવાતચીત બધું માંડી વાળ્યું. લોકોએ એમને સાથ છોડી દીધો.
રસ્તેથી હું એક દિવસે જતો હતો ત્યારે મને એમણે સાદ કરીને બેલઃ “પાંચ મિનિટ આવી જાઓ.!”
પણ એમની ખાતર પાંચ મિનિટ ખરચી નાખવાની મારી