Prashamrati Prakaran

Author(s): Akalankvijay
Publisher: Akalank Granthmala

Page 9

यद्यप्यवगीतार्था न वा कठोरपकष्टभावार्था । सद्भिस्तथापि मय्यनुकम्पैकर सैरनुपाह्याः ॥८॥
જેકે મારી આ રચના બહુ ગભીર અથવાળી નથી તેમજ બહુ એકસાઈ મરેલા અને બહુ ઊંચી કક્ષાના ભાવાર્થોથી ભરેલી નથી તે પણ દયાપાત્ર એવા મારા ઉપર ઉપકાર કરવાની ટેવવાળા હે સજજન પુરુષે ! તેને આપની કૃપાપાત્ર બનાવશે, એવી મારી પ્રાર્થના છે. ૮ कोऽत्र निमित्तं वक्ष्यति निर्गमति सुनिपुणोऽपि वाद्ययन्त । दोषमलिनेऽपि सन्तो यद्गुणसारग्रहणदक्षाः ॥९॥ - કેમકે સજન પુરુષે ભૂલથી ભરેલી વસ્તુમાંથી પણ ગુણે અને સાર હોય તે લઈ લેવામાં ચતુર હોય છે તે બાબતમાં સહજ બુદ્ધિશાળી અને ગમે એ ચતુર છતાં પણ એ કર્યો માણસ છે કે તેઓના સહજ સ્વભાવ સિવાય બીજુ કાંઈ પણ કારણ બતાવી શકે ? ૯ सद्धिः सुपरिगृहीतं यत्किञ्चिदपि प्रकाशतां याति । .. .मलिनोऽपि यथा हरिणः प्रकाशते पूर्णचन्द्रस्थः ॥१०॥ ।
સજજન પુરુષે જે કઈ વસ્તુને હાથ આપે છે તે આપ આપ ઝગમગી ઊઠે છે જુઓને, જેમ મેલો એને કાળ છતાં હરણ પૂનમના ચંદ્રમામાં ખીલી ઊઠે છે. ૧૦. बालस्य यथा वचनं काहलमपि शोभते पितृसकाशे ।। तद्वत्सज्जनमध्ये प्रलपितमपि मिद्विमुपयाति ॥११॥
જેમ માબાપ આગળ બોલતાં બાળકના કાલાકાલા બોલ મધુર લાગે છે, તેમ સજજન પુરુષની વચ્ચેને બકવાટ પાછું માનનીય રીતે જાહેરમાં આવી જાય છે. ૧૧
(૩)