________________
ईषद्हस्वाक्षरपञ्चकादिगरणमात्रतुल्यकालीयाम् ।
संयमवीर्याप्तबलः शैलेशोमेति गललेश्यः ।।२८३॥ . पूर्वचितं च तस्यां समय श्रेण्यामथ प्रकृतिशेषम । समये समये क्षपयत्यसंख्यगुणमुत्तरोत्तरतः ॥२८४॥ ' અને તેથી મનવચન શ્વાસોચ્છવાસ અને કાયાના પેગેની સર્વ પ્રકારની ક્રિયા પ્રવૃત્તિરૂપ ઘટવાથી તદન રહિત થઈ અપરિમિત ઘણાં ઘણા કર્મો અનુક્રમે અપાતાં ખપાવતાં તદ્દન કર્મો રહિત થઈને સંસારરૂપી મહાસમુદ્રથી પાર ઊતરી જાય છે અને એ રીતે તેરમાં ગુણસ્થાનક પછી સંયમ વીર્યનું પૂરેપૂરુ બળ પ્રાપ્ત કરી ચૂકેલા લેક્ષારહિત લેશી ભગવાન
૩૩ 3 5 એ પાંચ હસ્વ સ્વરને ઉચ્ચાર કરવામાં જેટલે વખત લાગે તેટલા જ વખતની શિલેશી-મેરુપર્વતના જેવી નિશ્ચળ અવસ્થા ત્રણ શરીર રહિત થઈને સ્પર્શ વગરની જુ શ્રેણીની ગતિ અથવા માર્ગને પ્રાપ્ત કરીને કયાંય પણ વિગ્રહ. વાંક કાટખૂણે કર્યા વિના જ એકજ સમયે કરીને કશીએ રેકટ વિના ઊ એ ઊ ચે જઈને જન્મ, જરા, મરણ અને રોગથી સદાને માટે રહિત થઈ સાકાર ઉપયોગમાં સ્થિત રહી લેકના છેડે ટોચ ઉપર નિર્મળ સિદ્ધિક્ષેત્ર સિદ્ધશીલા ઉપર મેક્ષમાં બિરાજમાન થાય છે. ૨૮૨ ૨૮૩-૨૮૪ चरमे समये सख्यातीतान्विनिहत्य चरमकांशन । क्षपति युगपत् कृत्स्नं वेदायुर्नामगोत्रगणम ॥२८५।। ' અને તે વખતે તે સમય શ્રેણીમાં પ્રથમ રચેલી ગુણ શ્રેણીમાં બાકીની કમની તમામ પ્રકૃતિ સમયે સમયે ઉત્તરોત્તર આગળને આગળ અસંખ્યાત ગુણી નિજરથી ખપાવ્યે જ જતા હોય છે. છેલ્લે સમયે કર્મોના છેલલા અસંખ્ય શેને અપાડી નાખે છે. અને એ રીતે વેદનીય કામગોત્ર અને આયુએ ચારેય કર્મોને તમામે તમામ ખપાવી નાખે છે. ૨૮૫
(૭૦).
