________________
જવાને લીધે જેમ હલકુ છતાં તુંબડું માટીના લેપથી હૂએ છે. પરંતુ જો તે લેપના સંબધ છૂટી જાય તા તે ઉપર તરી આવે છે તેમ કર્મોના લેપ ઊતરી જવાને લીધે અને જેમ દીવાની સગ ઊ ચે જ જાય છે, તેમ આત્માને ગતિ પરિણામ ઊચે જવાના સ્વભાવવાળા હાવ ને લીધે સિદ્ધના જીવાની ઊંચે ગતિ થાય છે. देहमनोवृत्तिभ्यां भवतः शारीरमानसे दुःखे । तदभावात्तदभावे सिद्धं सिद्धस्य सिद्धिसुखम् ॥ २९५ ॥
આત્મ ને શરીર અને મને ચૈત્ર હાવાથી શારીરિક અને માનસિક દુ:ખે ભેા વવાં પડે છે પર`તુ સિદ્ધના જીવાને શરીર અને મન ન હેાવાથી તે બન્નેયનાં દુઃખા પણ તને હેાતા જ નથી તેથી માક્ષમાં પરમ સુખ જ હોય છે એમ બરાબર ખાત્રીથી સાબિત થાય છે. ૨૯૫
यस्तु यतिर्घटमानः सम्यत्त्वज्ञानशीलसंपन्नः । वीर्यमनिगृहमान शक्त्यनुरूपं प्रयत्नेन ॥ २९६॥
જે મુનિ એ જ પ્રમાણે પ્રયત્નશીલ હોય, સમ્યકત્વ જ્ઞાન અને ચારિત્રથી સપન્ન હૈ ય પેાતાનુ' સંયમમાં વીય* જરા પણુ છુપાવતા ન હુંય અને આગળને આગળ વધવાના પ્રયત્ન પેાતાની શક્તિ અનુસારે ચાલુ રાખતા હોય છતા પણ મેાક્ષમાં ન જઈ શકે તા- ૨૯૬
:
हनना बलकालवीर्य स ंपत्समाधिवैकल्यात् । कर्मात गौरवाद्वा स्वार्थम कृत्वोपरममेति ॥ २९७॥
સહનન શીરની મજબૂતીની આયુષ્યની, ખળની, કાળની વીની સપત્તિ અને સમાધિ ચિત્તની સ્થિરતા ખામીવાળી હાય અથવા કર્માંના ભાર હજુ ખૂમ વધારે હોય તે પોતાને મોક્ષ પ્રાપ્તિરૂપ સ્વાર્થ સાધવા. ૨૯૭
सौधर्मादिष्वन्यतमकेषु सर्वार्थसिद्धिचरमेषु ।
स भवति देवो वैमानिको महद्धिद्युतिवपुष्पकः ||२९८ || (૭૩)