________________
' એ પ્રકારે કે ધ, માન, માયા અને લેભ ઉપર જણાવ્યા પ્રમાણે દુખેનાં જ ખાસ કારણો હોવાથી પ્રાણીઓને સંસારમાં ભમાડવા માટેના ભયંકરમાં ભયંકર માર્ગોમાં ઘસડી જનારા મુખ્યમાં મુખ્ય આગેવાનો છે. ૩૦ : પાવરફ્તાવ મૂરું પડ્યું અતિ रागद्वेषावित्यपि तस्यैवान्यस्तु पर्यायः ॥३१॥
આ ચારેયી ઉપરનું મૂળ જીવનમાં મમકાર-મારાં મારુ અને અહંકાર-હુ હું એ બે પદે છે. રાગ અને દેવ પણ એ એના જ પર્યાય શબ્દ છે. ૩૧ मायालोमकषायश्चेत्येतद्रागसंशितं द्वन्द्वम् । क्रोधो मानःध पुष इति समासनिर्दिष्टः ।।३२।। मिथ्यादृष्यविरमणप्रमादयोगास्तयोर्बलंडष्टम् ।. तदुपगृहीतावष्टविधकर्मबन्धस्य हेतू तो ॥३३॥ - માથા અને લોભ કષાય એ એના જોડકાનું નામ રાગ છે. કૈધ અને માન કષાય એ એના જેડકાનું બનેલું નામ દેવ છે. આ પ્રમાણે ટૂંકામાં આ ચારને બે નામથી ઓળખાવી શકાય છેહવે તે રાગ અને દ્વેષનું લશ્કર મિથ્યાદર્શન, અવિરત, પ્રમાદ અને ચોગ સમજી શકાય છે. અને એ ચારેયની મદદથી તે બે રાગ અને દંષ આઠ પ્રકારના કામોને બંધ કરાવ્યા વિના રહેતાં જ નથી તે, બંધ આંઠ મૂળ કમને થાય છે.૩૨-૩૩ -
- ૪ જ્ઞાનનાવાઇરોriાં તથા રાન્ના गोत्रान्तराययोश्चेति कर्मबन्धोऽष्टधा मौलः ॥३४॥
જ્ઞાનાવરણીય દર્શનાવણીય વેદનીય મોહનીય આયુષ્ય નામશેત્રને અંતરાયના અનુક્રમ નીચે મુજબ ભેદે થય છે.
