________________
ધર્માધ-ચંથમાળા : ૧૮ :
પુષ દ્રવ્ય એ મનુષ્યને અગિયારમે પ્રાણુ છે, કારણ કે ગૃહસ્થ જીવનને સઘળે વ્યવહાર તેના આધારે જ ચાલે છે. આવા અગિયારમા પ્રાણસમા ધનનું હરણ કરવાથી તેના માલિકને આઘાત થાય એ સ્વાભાવિક છે. આ આઘાત કેટલીક વાર એટલે માટે હોય છે કે તેના લીધે મૂરછ આવી જાય છે, ઉન્માદ લાગુ પડે છે કે પ્રાણપંખેરું જ ઊડી જાય છે, તેથી કેઈના પણ દ્રવ્યનું હરણ કરવું એ ભયંકર પાપ છે. નિગ્રંથ મહર્ષિઓએ કહ્યું છે કે-“રસોળમા અદ્ર
વિવદાંત ખોતરવાની સળી પણ તેના માલીકે આપ્યા વિના લેવી નહિ.” तिवं तसे पाणिणो थावरे य,
जे हिंसति आयसुहं पडुच्च । जे लूमए होइ अदत्तहारी,
ण सिक्खई सेयवियस्स किंचि ॥ १ ॥ જે મનુષ્ય પોતાના સુખને માટે ત્રસ તથા સ્થાવર પ્રાણએની હિંસા કરે છે, જે બીજાની વસ્તુઓ અણલીધી લઈ લે છે અર્થાત્ ચેરી લે છે તથા જે આદરણીય વ્રતનું કંઈ પાલન કરતા નથી, તે ભયંકર કલેશ પામે છે. उड्ढे अहे य तिरियं दिसासु,
तसा य जे थावर जे य पाणा । हत्थेहिं पाएहिं य संजमित्ता,
अदिनमन्नेसु य नो गहेजा ॥१॥
