________________
ધમધ-ગ્રંથમાળા
: ૩૨ :
ઃ પુષ્પ
કરી કે મૂલ્ય ચૂકવવા માટે તેને પેાતાનું ઘર વેચવું પડયું અને ભારે વ્યાજે નાણાં લેવા પડ્યાં. એવામાં કાઈ ભાગ્યવાનને જન્મ થયા એટલે દુકાળ દૂર થઇ ગયા અને તે ભયંકર ખાટમાં આવી પડ્યો. પરિણામે આત્ત ધ્યાનમાં સબડતા અને છાતી પીટતા તથા માથાં કૂટતા મરણ પામીને નરકે ગયા.
તે જ રીતે પાટલીપુત્ર નગરના નંદ રાજાની પરિગ્રહસ’જ્ઞા અતિ બળવાન હતી, તેથી તેણે પ્રજા ઉપર મોટા કરા નાખીને, ધનાઢ્યોના ખોટી રીતે દડ કરીને તથા સાનાના સિક્કાઓની જગાએ ચામડાના સિક્કાએ ચલાવીને ઘણેા પરિગ્રહ એકઠા કર્યાં અને પ્રજાને પૂરેપૂરી પાયમાલ કરી પરંતુ તેનું આખર એ આવ્યું કે-તેને ભયંકર રાગા લાગુ પડ્યા અને અત્યંત આત્ત-રૌદ્રધ્યાન કરતા મૃત્યુ પામીને નરકે ગયા.
કેટલાક મનુષ્યે એમ માને છે કે પહેલાં ચેન કેન પ્રકારેણુ માલદાર થવા દો, ખાકીનુ બધું પછી થઇ રહેશે. અર્થાત્ આ રીતે ધન-માલ પેદા કરવામાં જે પાપા કર્યાં હશે, તેનું નિવારણુ દાન, તીર્થયાત્રા વગેરેવડે થઈ જશે; પરંતુ તેમની એ માન્યતા વજ્રને પ્રથમ કાદવમાં રગદોળીને પછી શુ કરવાના પ્રયત્ન જેવી છે, અથવા તે પહેલાં માથું ફાડીને પછી શીરા ખાવા જેવી છે. આવાઓને ઉદ્દેશીને જ શાસ્ત્રકારાએ કહ્યું છે કે—
જં૨ળ-માન-સોવાળ, થમસસોદિય ધ્રુવળતરું । जो कारिज जिणहरं, तओ वि तवसंयमो अहिओ ||
એક મનુષ્ય સુવર્ણ અને મણિનાં પગથિયાવાળું જિન
