________________
ધબોધ ગ્રંથમાળા
: ૨૪ :
: પુષ્પ
ચારીનું ચંડાળે જાય, પાપી હાથ ઘસતા થાય ’એ કહેવત પણ વિચારવા જેવી છે. જે ધન મહેનત-મજૂરી કરીને કે પ્રામાણિકતાથી પેદા કર્યુ. હાય છે, તે મનુષ્યને સુખ અને શાંતિ આપે છે; જ્યારે ચારીને ભેગું કરેલું ધન અનેક પ્રકારની આતાના અનુભવ કરાવે છે તથા કર્દિ પણ નિરાંત લેવા દેતું નથી. તે માટે પણ સુજ્ઞાએ પારકા માલથી પૈસાદાર થવાના માહુ છેાડી પ્રામાણિકતાના આશ્રય લેવા ઘટે છે. ૪. મૈથુન.
6
મિથુન શબ્દ સ્ત્રી-પુરુષના યુગલના નિર્દક છે, એટલે પુરુષ સ્ત્રીસ`ગની ઈચ્છાથી કે સ્ત્રી પુરુષસંગની ઈચ્છાથી તેની સાથે જે ક્રીડા કરે છે તેને મૈથુન કહેવાય છે. સભાગ, રમણુ, કામક્રીડા, કદપલીલા એ તેના પર્યાયશબ્દો છે.
શાસ્ત્રકારાએ મૈથુનને દુઃસૈન્ય, પ્રમાદસ્વરૂપ અને ભયંકર કહ્યું છે. કારણ કે—
इत्थीण जोणिमज्झे, गब्भगया हुंति नवलक्खा जीवा । उपजंति चयंति अ, समुच्छिमा जे ते असंखा || पुरिसेण सह गयाए, तेसिं जीवाण होइ उडवणं । वेणुगदितेणं, तत्तायसिलागनाएणं ॥ १ ॥
સ્ત્રીની ચેાનિમાં ગભંગત જીવા નવ લાખ હાય છે તથા સંસૂર્ચ્છિમ જીવા અસંખ્ય હોય છે, જે ત્યાં જ ઉત્પન્ન થાય છે અને ત્યાં જ મરે છે. આ જીવા પુરુષના સંગ થવાથી નાશ પામે છે કે જે રીતે વાંસની ભૂંગળીમાં રહેલા જીવા તપેલા ટાઢાને સળીએ ખાસવાથી નાશ પામે છે.
