________________
૬૮
નવપદ દેશન
બ્રહ્મચારી અવસ્થામાં દીક્ષા લેઇ તીર્થ સ્થાપી, જગતને ઉપકાર કરી મેક્ષે પધારે છે. બધા જિનેશ્વરદેવા વઋષભનારાચ સંધયણ અને સમચતુસ્ર સ ંસ્થાનવાળા હોય છે, બધા જિનેશ્વરદેવે પાદેપગમન અનશન કરી મેાક્ષ પધારે છે. બધા જિનેશ્ર્વરદેવાનાં પાંચ કલ્યાણક થાય છે, બધા જિને શ્વરદેવાની માતા ગર્ભ માં ચૌદ સ્વપ્ન દેખે છે, બધા જિને વરદેવાના જન્મ વખતે ૫૬ દિકુમારિકાએ આવી સૂતિકમ કરે છે, બધા જિનેશ્વરદેવને મેરૂપર્યંત ઉપર જન્માભિષેક થાય છે. બધા જિનેશ્વરદેવે જઘન્ય ૧ દિવસ (મલ્લિનાથસ્વામી) ઉત્કૃષ્ટ એક હજાર વર્ષ (ઋષભદેવસ્વામી) છદ્મસ્થપણે વિહાર કરે, પરિષહા અને ઉપસર્ગાથી નિભ ય રહી કમ ખપાવે છે.
બધા જિનેશ્વરદેવા આઠ પ્રાતિહાર્યાં, ૩૪ અતિશય, ૩૫ વાણીના ગુણા યુક્ત હોય છે. અને અઢાર દૂષણાથી મુક્ત હાય છે, બધા જિનેશ્વરદેવાના શરીરમાં ૧૦૦૮ ઉંચામાં ઉંચાં લક્ષણા હાય છે.
પ્રશ્ન—માટલી મેાટી સંખ્યામાં સાધુએ અને સાધ્વીએ સાથે વિચરતા હોય તે તેમને ઉતરવાની જગ્યા કયાં મલે ? આહાર-પાણી દરેકને પૂરતાં કાણુ šાવરાવી શકે? વસ્ત્ર– પાત્ર શી રીતે પુરાં થાય ? અરે ભાઈ, ગામ તે શું ? નગ૨માં પણ વસવાટ કયાં મલે?
ઊત્તર—જેમ રાજા-મહારાજાઓ અને ચક્રવતી કે વાસુ દવાની સેના ક્રોડાની સંખ્યામાં હાવા છતાં તે બધી એક જ
