________________
૨૦૦
નવપદ દશન
વકલચીરી નામ થયું અને કેમે કરીને કુમાર ૧૬-૧૭ વર્ષને થો પછી તે પિતાને ઘણાખરા કાર્યમાં ખુબ મદદ કરવા લાગ્યા. તાપસમાં જ ઉછરેલો હોવાથી સંસારની બધી ઘટનાઓથી કુમાર અલિપ્ત જ રહેવા પામ્યો હતો.
માતા-પિતાની દીક્ષા પછી પિતનપુરની ગાદી ઉપર પ્રસજચંદ્ર રાજવી થયા હતા તેમને કેટલોક સમય ગયા પછી નાનાભાઈને જન્મ અને માતાના મરણને સમાચાર જાણવા મળ્યા અને ભાઈને (લઘુબંધવને-બાળકને) બોલાવી લેવા ઈચ્છા થઈ પરંતુ પિતા પાસેથી કેવી રીતે છુટો પાડવે એ વિચારેમાં કેટલોક વખત પસાર થઈ ગયે.
છેવટે મેક ગઠવીને પિતા તપસ્વી અને બીજા તાપ આશ્રમથી સ્થાનાંતર ગયેલ હોવાથી એકલા પડેલા વલ્કલચીરીને વેશ્યાઓ સાથે ખાન-પાન મેકલીને વલ્કલચીરીને પિતનપુર લાવી યુવરાજ પદવી આપી, લગ્ન પણ કરાવ્યું.
અને રાજ્ય-રમાના સુખને ભેગી બનાવ્યા. વલ્કલચીરી પણ રાજ્યસુખમાં પિતાને સાવ વિસરી ગયે.
આ બાજુ વનમાંથી પાછા આવેલા સેમચંદ્ર તપસ્વીએ પુત્ર વલકલને દીઠે નહિં તપાસ કરવા છતાં પત્તો લાગે નહિ, તેથી ખુબ દુખ થયું, અને રડવું પણ આવી ગયું. પુત્રના મેહમાં રાજર્ષિ તાપસે આંખે ગુમાવી દીધી.
આ બનાવ લાંબા ગાળે પ્રસન્નચંદ્ર રાજવી અને યુવરાજ વકલચીરીને જાણવા મળે અને દુખ લાગ્યું અને તુરત
