________________
નવપદ દશન
તાડન, તરજન, ક્ષુધા, તૃષા, ટાઢ, તાપ બધું સમભાવે સહન કર્યું અને ક્રમશઃ ચારે દરવાજે ધ્યાન લગાવ્યું, નગર મોટું હતું. હજારે માણસે આવી તેને ઉપસર્ગો કરીકરીને થાક્યા.
અને દઢપ્રહારી મુનિરાજે ભાવના ભાવી કે હે જીવ! આ બધા લેણીયાત છે, મેં પિતે આ સર્વને દુઃખે આપવામાં ખામી–ઓછાશ રાખી નથી, એ બધાને હું ચોક્કસ દેવાદાર છું, મેં પોતે કરેલાં પાપ મારે પિતાને જ ભેગવવાં પડશે, આતો મારાં પાપના ફલરૂપે માત્ર વાનગી જ છે.
હે જીવ, પાપ કરતાં ભય પામ્યું નથી અને બહાદુરી પૂર્વક પાપ આચર્યા છે, તે હવે પાપનાં ફળને પણ ભય પામ્યા સિવાય બહાદુરીથી જ ભેગવવાં જોઈએ; આ પ્રમાણે કેવળ આઠે પ્રહર આત્મનિંદા, પિતાના અનાચારની નિંદા કરવામાં અને બહાદુરીપૂર્વક ઉપસર્ગો અને પરિષહ સહવામાં છ માસે ગયા. બધાં પાપો ક્ષય થયાં, કેવળજ્ઞાન પામી તેજ ભવે મોક્ષે ગયા.
નવમા નંદરાજાના મહામાત્ય શ્રીયકજી. આ મહાપુરૂષ પ્રસિદ્ધ અને મહાબ્રહ્મચારી સ્થૂલભદ્રસ્વામીના સગા ભાઈ થાય છે. તેઓ પિતાજી શકપાલ મંત્રીના અકાલ મરણ પછી મહાઅમાત્યની પદવી ભેગવતા હતા. રાજાઓ અને રાજાના પ્રધાને રાજ્યના-કામ-કાજેથી રાતદિવસ નવરા થતા નથી, એટલે વડિલેપાર્જિત બધી સામ
