________________
નવપદ દર્શન
જોયું જવલા દેખાયા નહિં. તર્ક-વિતર્ક થયા. હમણાં જ હું આ જગ્યાએ જવલા મુકીને જ ઉઠે છું. બીજે કે ઈપણ આ સાધુ સિવાય અહિં આવ્યું નથી માટે જરૂર જવલા સાધુએ જ લીધા હોવા જોઈએ. લક્ષ્મી તે મોટા મુનિનાં પણ મન ચલાવી નાંખે છે. " અને મુનિ ગોચરી વહેરીને ચાલવા લાગ્યા કે તુરત જ પાસે જઈ હાથ પકડી ઉભા રાખ્યા. મારે સેનાના જવ આપી ઘો અને પછી જાવ. જવલા તમે જ લીધા છે. અહિં બીજું કઈ આવ્યું નથી, આમ મુનિરાજ ઉપર આક્રોશ કરીને બેલવા લાગે. આ જગતની અજ્ઞાનતાને ધિક્કાર થાઓ ! અજ્ઞાન, પરવશ બનેલા સોનીએ સુપાત્રદાનનું પુણ્ય બઈ નાંખ્યું અને મુનિને આકેશ-ગાળ અને નાશ કરવાનું પાપ પ્રગટ થયું.
મુનિરાજ વિચાર કરે છે, જે હું કૌંચ પક્ષીનું નામ આપીશ તે પણ તેનાર સાચું માનશે નહિ અને પક્ષીને નાશ કરી નાંખશે તેનું મહાપાપ મને લાગશે માટે મારે મૌન રહેવું જ વ્યાજબી છે. અઘટમાન સાચું બેલાએલું જુઠું કહેવાય છે.
આમ વિચાર કરી મુનિ મૌન રહ્યા. મુનિરાજના મૌનપણથી સનીની શંકા વધારે મજબુત થઈ, અને સાધુને સંભળાવી દીધું કે જ્યાં સુધી મારા જવલા પાછા નહિં આપો ત્યાં સુધી જવાશે નહિં એટલું જ નહિ પરંતુ ગુને કબુલ કરાવવા સારૂ પિતાના ઘરમાં પડેલું આળું ચામડાનું દેરડું
