________________
નવપદ દશન
૧
આપ્યું અને દાક્ષિણ્યતાના ભંડાર એવા મંત્રીશ્વરે લીધું, અને ત્યાંથી ઉઠીને પાંચમા, છ સેણા, અને વેણ સાધ્વીજી પાસે જઈને બેઠા.
ત્યાં પણ બે સાધ્વીજીના ઉપદેશમાં ત્રણ કલાક ચાલી ગઈ અને અવનું પચ્ચખાણ સાધ્વીજીના મુખથી લેવાયું, થોડા દિવસ જ બાકી રહેલે, અને ઉઠીને સાતમાં રેણું નામના સાધ્વીજી મહારાજ પાસે ગયા. લગભગ દિવસ સંપૂર્ણ થવાની તૈયારી કરતો હતો, અને સાધ્વીજીએ સંભાયું કે ભાઈ, અમારા આજના સમાગમથી તમારે આજનો દિવસ રાત્રિભેજન ન કરવું પડે તો ઘણું જ સારું. મંત્રીશ્વરે દાક્ષિયતાથી ઉપવાસનું પચ્ચકખાણ લીધું.
મંત્રીશ્વર ઘેર પહોંચ્યા જિન્દગીમાં કયારે પણ તપ કરેલ હતું નહિં, આજે માત્ર યક્ષાસાધ્વી આદિ સાત બહેનાના દાક્ષિણ્યતાથી ત૫ લીધે અને ઘેર ગયા પછી શરીરમાં સુધાને હુમલો થયો અને શુભ ભાવનાઓએ સાથ આપ્યો.
હે આત્મા ! જરા પણ વિકલ કરીશ નહિં, ગભરામણ લાવીશ નહિં, આ જીવ અનંતકાળથી સંસારમાં ભટકે છે, ખાવા-પીવામાં ઓછાશ રહેલી નથી, અનેક મેરુ પર્વત જેવડા ઢગલા થાય તેટલું ધાન્ય-ઘાસ અને માંસાદિને આહાર મારે જીવે કર્યો છે, અને લવણસમુદ્રના પાણીથી, પણ અનેકગણું પાણી પણ મારા જીવે પીધું છે, જીવ બિચારે લાલચીએ છે, એને કયારે પણ તૃપ્તિ થઈ નથી, થવાની નથી, માત્ર શ્રી વીતરાગ વચને સમજાય અને પરિણામ પામે
