________________
નવપદ દશન
૧૮૩
પ્રશ્ન– આવી ભાવના ભાવનારા અને લખનારા આજે કેવલજ્ઞાન કેમ પામતા નથી?
ઉત્તર–ભરત મહારાજા જેવા મહાપુરુષે ઘણે કર્મને બજે આગલા ભાવમાં હલકે કરીને વધી પડેલાં કેવળ પુણ્યને જ જોગવવા આ છેલ્લે જ અવતાર લેવાથી પવનના જોરથી શરીર ઉપરનું વસ્ત્ર (આવરણ) ખસી જાય છે, પણ પવન (કેદખાનામાં રહેલા માણસના) ભીંતે કે બારણાં તોડી શકતે નથી, તેમ બહુ અલ્પકર્મો ભાવનાના વેગથી નાશ પામતાં વાર નથી લાગતી,
ઋષભદેવસ્વામીના બીજા પુત્ર મહારાજા બાહુબલિ ચારિત્રધારી થવા છતાં અને એક વર્ષ સુધી ચારે આહારના ત્યાગ કરી ધ્યાનમાં એક જ જગ્યાએ સુધા, તૃષા, તાપ, ઠંડી, વિગેરે (આપણા જેવાથી અસહ્ય) કષ્ટ ભેગવવા છતાં ફક્ત અભિમાનના યોગથી કેવળજ્ઞાન પામ્યા નહિં પરંતુ મનમાં પિતાની લઘુતા આવવાથી અને બીજા મહામુનિરાજોના ગુણોને અતિ પ્રમાણ આદર પ્રગટ થવાથી મુનિ માત્રને વંદન કરૂ વાની ભાવના ભાવતા સ્થાનમાંથી પગ ઉપાડવાની સાથે જ કેવળજ્ઞાન પામ્યા હતા.
મહારાજા કૃષ્ણવાસુદેવ કઈવાર નેમનાથસ્વામી પધાર્યા હોવાથી સપરિવાર કૃષ્ણ મહારાજા દેશના સાંભળવા ગયા, દેશના સાંભળી અઢાર હજાર મહામુનિરાજોને અતિ ઉજ્વલભાવથી વંદન કર્યું, ભાવ એટલા વધી ગયા અને અતિ શ્રેષ્ઠ ત્રણ લાભ થયા.
