________________
નવપદ દશન
૧૮૧
શેડ-વિજયા શેઠાણી, સુદર્શનશેડ, અચંકારીભટ્ટા સતી સીતાજી, મલયાસુંદરી, નર્મદાસુંદરી, મદનરેખા, શીલવતી, સુભદ્રા, દ્રૌપદી, વિગેરે મહાપુરૂષ અને મહાસતીએએ હજારે પરીક્ષાઓ અને યાતના-વિડંબનાઓને સહન કરીને પણ ક્ષીરસમુદ્રના નીર જેવું અતિ ઉજજવળ વિશુદ્ધ શીલ પાળેલું હતું.
તથા જેનેતર ઈતિહાસમાં પણ મહારાજા ભર્તુહરિ તથા ગોપીચંદ, મીરાંબાઈ જેવાં અમૂલ્ય રત્ના હજારે થયાં છે, જેમણે પિતાના શીલને બચાવવા અધમેના હુમલાથી રક્ષણ કરવા વહાલા પ્રાણેને પણ અગ્નિમાં અર્પણ કર્યા છે.
આવી વાસનાઓ અને અત્યાચારોથી ભરપૂર વાતાવરણ વાળા આ વીસમી અને એકવીસમી સદી જેવા કાળમાં પણ શ્રી વીતરાગ શાસનમાં સેંકડો યુવાને અને હજારે બાળાઓ અનેક આકર્ષક મોહબંધનેને તેડીને ચારિત્રધારી થયેલા (મૂર્તિપૂજક તથા સ્થાનકવાસી સમાજમાં) અને નિર્મલ બ્રહ્મ ચર્ય આરાધી રહેલા જોવાય છે.
આખા સંસારચક્રમાં અઢીદ્વીપમાં સર્વ ક્ષેત્રમાં અને કાળમાં કેઈપણ મહાભાગ્યશાળી આત્મા મનથી, વચનથી, કાયાથી, સંપૂણ કે દેશથી અર્થાત્ સાધુ જીવન જીવીને કે ગૃહસ્થ જીવન જીવીને પણ ત્રિવિધ-ત્રિવિધ (પરસ્ત્રી–પરપુરૂષ ત્યાગ) શીલત્રત પાળનારા આત્માઓના શીલવતને મારા હજારેવાર, લાખાવાર નમસ્કાર થાઓ.
ભાવનાઓ આત્માને ભાવનાની સમજણ અને પ્રાપ્તિ ન થાય ત્યાં
