________________
નવપદ દશન
જિનેશ્વરદેવોની સંખ્યા થકી આચાર્યો, ઉપાધ્યાયે, સાધુઓ અને સાધ્વીઓ દરેક બેલે અસંખ્યાતગુણ મેક્ષમાં પધાર્યા હોય છે, એમ સમજવું.
કારણ કે, એક કાળચક્રમાં પાંચ ભરત અને પાંચ એરવતક્ષેત્રોમાં પ્રત્યેકમાં ફક્ત ૪૮ જિનેશ્વરદેવ થાય છે અને તેમનું સમગ્રનું મળીને પ્રત્યેક ક્ષેત્રમાં બે કટાકેટી સાગરે પમ એટલે કાળ તીર્થ ચાલતું હોવાથી, તીર્થંકર પરમાત્માઓ કરતાં આચાર્યાદિ મુનિરાજે અસંખ્યાતા મેક્ષમાં જાય એ બરાબર છે.
અને પાંચ મહાવિદેહક્ષેત્રોમાં ઉત્સર્પિણી અને અવસર્પિણીકાળને ભેદન હોવાથી, તેમજ સદાકાળ ચોથા આરા જે જ કાળ હેવાથી, અનાદિ અનંત ધર્મમાર્ગ ચાલુ રહેતું હોવાથી, પાંચ મહાવિદેહક્ષેત્રોની વિશ વિજયમાં (સદાકાળ વિશ વિજયોમાં એક એક જિનેશ્વરદેવ સમકાળે ૨૦ વિચરતા હોવાથી) એક પછી એક પ્રાયઃ અવિચ્છિન્ન જિનેશ્વરદેવે વિચરતા હોવાથી એક કાળચક્ર જેટલા કાળમાં જિનેશ્વરદેવે અસંખ્યાતા થાય છે.
અને પ્રત્યેકના તીર્થના આચાર્યો, ઉપાધ્યાયે, સાધુઓ અને સાધ્વીઓ મલીને પણ એક જિનેશ્વરદેવ થકી કોડ ગુણાં થાય, અસંખ્યાતા થાય નહિ.
અને પાંચ ભરતક્ષેત્રો, પાંચ ઐરવતક્ષેત્રો અને પાંચ મહાવિદેહક્ષેત્રોના એક કાળચક જેટલા કાળમાં દશ ક્ષેત્રોમાં
