________________
૧૬૦
નવપદ દશન
ચારિત્ર-તપ અકલંક હવા સાથે ભવિષ્યમાં આચાર્ય થવા જેવી બીજી ઘણી લાયકાત ધરાવનાર આત્માઓને જ ગુરૂએ ઉપાધ્યાય પદવી આપે છે. તેઓ વીતરાગ શાસનના સર્વ શાસ્ત્રોના સૂત્રાર્થ પાર પામેલા હોવા સાથે પરદર્શનના બધા શાસ્ત્રી જાણેલાં હેવા સાથે ઘણા દેશની ભાષાઓના પણ જાણકાર હોય છે.
શિષ્યને ભણાવી શકતા હોય તેને જ ઉપાધ્યાય કહે વાય છે એટલે આઠે પ્રહર વાચના, પૃચ્છનાદિથી થાકે નહિં, સાયણા, વાણું, ચેયણા, પડિયણું પણ ભૂલે નહિ. ગચ્છને માતા પિતાના બાળકને સાચવે તેમ સાચવે. માર્ગ ભ્રષ્ટ થવા ન દે, ગચ્છના સાધુઓ અને સાધ્વીઓના ચારિત્રની ખૂબ રક્ષા કરે, ત્યાગ–તપસ્યા પણ ખુબ હેય, પ્રાયઃ એછામાં ઓછું એકાસણું કરે, આચાર અને ઉપદેશમાં શ્રી વીતરાગની આજ્ઞા શિરસાવંઘ હોય છે. ગુરૂદેના વિનય-વૈયાવચ્ચ, બહુમાન-આદર ઉચિત પણ અજોડ સાચવે તેવા ઉપાધ્યાય ભગવંતે હોય છે. શ્રી વીતરાગ શાસનના સાધુ અને સાક્વી
મહારાજાઓ આર્યદેશમાં અને આર્યકુલમાં જન્મેલા જિનેશ્વરદે, સામાન્ય કેવળી ભગવંતે, ચૌદ પૂર્વધરે, ગણધરદે, મનઃ૫. Wવજ્ઞાનીઓ, અવધિજ્ઞાનીઓ, શેષપૂર્વધરે અથવા અગ્યાર અંગ વિગેરે સમસ્ત સ્વ૫ર શાસ્ત્રોને પાર પામેલા ગીતાર્થ ભાવાચાર્યોની દેશનાએ સાંભળીને મહામુનિરાજ કે સાધ્વીજી
