________________
લબ્ધિ તણા ભંડાર
સર્વજ્ઞનો સહવાસ પ્રાપ્ત કરીને ગૌતમ સદાય પ્રસન્ન ચિત્તવાળા હતા. જેવા વિનીત તેવા વત્સલ હતા. સૌને ગૌતમનું સાનિધ્ય પ્રિયકર રહેતું. કાયાને કસવી. વિષયોને છોડવા, કષાયોને દમવા, કર્મોને તપાવવાં, મનને વશ રાખવું, આમ વિવિધ પ્રકારે પ્રભુના માર્ગને અનુસરતા તપસ્વી ગૌતમ મહાન ઉપાસક હતા.
એ ઉપાસનાની ફલશ્રુતિરૂપે ગૌતમ ચાર જ્ઞાનના સ્વામી થયા. તેમને મન:પર્યવ જ્ઞાન પ્રગટ થયું પંડિતાઈ તિરોહિત થઈ અને તેઓ સાચા મુનિપણે પ્રગટ થયા એટલે શાસ્ત્રજ્ઞ અને માનવંતા વિપ્રવર હતા, ત્યારે થતી માનપૂજા ચમત્કારોથી ભરેલી પ્રલોભનમય દુનિયાના પ્રકારો તો પ્રભુની મહિમાવંત પ્રતિમાને સ્પર્શીને ક્યારનાય પલાયન કરી ગયા હતા. છતાં ગૌતમ મહાપ્રાજ્ઞપણે પ્રગટ થયા હતા.
પરમાત્માના પિતૃ-ગુરૂપદે નિર્મળ વાત્સલ્યના ઝરણામાં સ્નાન કરીને પ્રભુના અવિરત બોધને ઝીલતાં તેઓ નવી જ સૃષ્ટિનો અનુભવ કરી રહ્યા હતા. વીતરાગમાર્ગને સાધવા તે મેદાને પડ્યા હતા. રાગ-દ્વેષ અને વિષય-કષાયથી તે હંમેશાં સભાન હતા. તેમની ધર્મભાવના નિર્દભ અને નિષ્કામ હતી. મોહથી દૂર અને મોક્ષની નિકટ હતી.
તપશ્ચર્યાના આરાધક, કાયાની માયાથી પર અવિરતપણે પુરુષાર્થ સાધતા, સંયમની દૃઢતાવાળા ગૌતમ મહાન ઉપાસક હતા.
- દર્ભના અગ્રભાગ ઉપર પડેલું ઝાકળનું બિદ | જેમ થોડો જ વાર રહી શકે છે, તેમ મનુષ્યોના
જીવનનું પણ આયુષ્ય ક્ષણિક છે, માટે હે ગૌતમ | - એક સમયનો પણ પ્રમાદ ન કરે.
SY
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
