________________
લબ્ધિ નાણા ભંડાર
એકવાર ગૌતમ ગણધર પોલાસપુરના રાજમાર્ગેથી ભિક્ષા માટે જઈ રહ્યા હતા. તે રાજમાર્ગ પર આવેલા ઈન્દ્રસ્થાન નામના મેદાનમાં રાજકુમાર તેના મિત્રો સાથે બાલક્રીડામાં પ્રવૃત્ત હતો. રમત પણ બરાબર રંગમાં જામી હતી, એ જ સમયે ગૌતમ ગણધર ઈન્દ્રસ્થાન મેદાન પાસેથી પસાર થતા હતા. અચાનક અતિમુક્તક રાજકુમારની દૃષ્ટિ તેમના પર પડી. આ પહેલાં તેણે આવા અનિવેશમાં કોઈ સાધુને જોયા ન હતા. આથી તેને આશ્ચર્ય થયું.
વિશિષ્ટ શ્વેતાંબર ધારી. કરમાં ભિક્ષાપાત્ર નીચી નજરે ચાલતાં
ગૌતમ ગણધરને જોતાં રાજકુમારને મોટું કુતૂહલ થયું. તે એકધારી દૃષ્ટિથી તેમને જોતો જ રહ્યો અને કેમ જાણે ગૌતમસ્વામીની સરળ મુખમુદ્રા સામેથી તેની નજર દૂર થતી ન હતી. તે રમતને છોડીને તેમની નજીક આવ્યો. અને વિનય સહ પૂછવા લાગ્યો :
હે મહાપુરુષ! આપ કોણ છો?
શા માટે નગરમાં ફરી રહ્યા છો? જેવા ગૌતમસ્વામી ઋજુ અને મૃદુ હતા, તેવો બાળક પણ નિર્દોષ અને સુકોમળ હતો. તેની બાલસુલભ મધુર વાણીનું શ્રવણ કરી ગૌતમસ્વામીએ પ્રત્યુતર આપ્યો. હે! દેવાનુપ્રિય, હું શ્રમણ નિગ્રંથ છું. ભિક્ષાના પ્રયોજનથી નગરમાં ઘૂમી રહ્યો છું
અતિમુક્તક : “ભગવાન, આપ મારા નિવાસે ભિક્ષા માટે પધારો. ગૌતમસ્વામીએ સહજભાવે સમ્મતિ આપી, આથી રાજકુમાર અત્યંત પ્રસન્ન થઈ ગયો અને જાણે ચિર-પરિચિત હોય તેમ તેણે ગૌતમસ્વામીની આંગળી પકડી લીધી. વાત્સલ્યમૂર્તિ ગૌતમ પણ તેની સાથે તેના દોર્યા
૧૦૬
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org