________________
આસ્તિકતાનો સંદેશ પૂ. પંન્યાસજી મહારાજ શ્રી પ્રવીણવિજયજી ગણિ.
લાડી, ગાડી અને વાડીમાં અમનચમન કરી, પ્રાપ્ત સામગ્રીઓને યુવાવસ્થામાં મરજી મુજબ ભેગવટે કરવામાં જ જીવનની સફલતા છે.આમ માનનારા નાસ્તિક વૃત્તિના આત્માએ જ્યારે આસ્તિક સમુદાયની સાથે ભેટાય છે ત્યારે તે લેકેની વચ્ચે કઈ રીતની વાતચિતે થાય છે, તે આ સંવાદમાં દર્શાવવાનો પ્રયત્ન થયો છે, અને અતે સરળ આત્માઓ ક્રમશઃ જે રીતે માર્ગ સન્મુખ વળે છે, તે આમાંથી આપણને જાણવા મળે છે.
પાત્ર. કુસુમચંદ્ર, શાંતિચંદ્ર: નવીનચંદ્ર, રસિકલાલ: શાંતિચંદ્ર–અરે મી. નવીનચંદ્ર ! તમે સવારના પહોરમાં રસિકલાલને
સાથે લઈ બગલમાં ગાયના પુંછડા જેવું અને હાથમાં લાલ રંગને
ગરમ ટુકડે લઇ ઉતાવળા ઉતાવળા ક્યાં જઈ રહ્યા છે ? નવીનચંદ્ર–ભાઈ શાંતિચંદ્ર ! બગલમાં આ ગાયના પૂછડા જેવું કાંઈ
નથી, પરંતુ આ તો સર્વ જતુઓના રક્ષણ માટેનું અપૂર્વ સાધન છે. અને તેનું નામ ચરવળે છે. અને હાથમાં બેસવા માટે લાલ રંગને ગરમ ટુકડો છે, જેને કટાસણું કહેવામાં આવે છે. તે લઈને અમે આજે જ્ઞાનપંચમીને મહાન દિવસ હોઈ ઉપાશ્રયે પૌષધ કરવા માટે
જઈએ છીએ. રસિકલાલ–શાંતિચંદ્ર! જિનદાસ શેઠ જેવા પરમ ધાર્મિક પિતાના પુત્ર
હોવા છતાં ચરવળા જેવી પવિત્ર વસ્તુને ગાયનું પુછડું કહી ધાર્મિક ઉપકરણનું ઇન્સલ્ટ કરતાં જરા પણ લજજા નથી આવતી ? મને
નથી સમજાતું કે તમે આ કઈ રીતે બોલી રહ્યા છે ? કમચંદ્ર–ભાઈ રસિક! તારે મિજાસ તે લગભગ સોળ ખાંડી એટલે
માલૂમ પડે છે. આથી ધર્મનાં ઉપકરણનું શું મોટું અપમાન કરી નાંખ્યું? શું આવી સામાન્ય બાબતમાં તમારા જેવા ધર્મ ઢીંગલા
