________________
કલયાણુ છે પ્રયત્ન કરવામાં વિદ્વત્તાને સદુપયોગ નથી પણ મળેલી આવડતને ભયંકર દુરુપયોગ છે.
કારણકે, આ રીતના પ્રચારના પરિણામે સામાન્ય બાળ જીવોની મનોવૃત્તિ પ્રામાણિક જેન કથાકારોની પ્રત્યેક રચનાઓ ઉપર વહેમી કે શંતિ બનતા; પરંપરાએ જૈન ધર્મના કથાનુયેગના સાહિત્ય માટે અશ્રદ્ધા પેદા થશે. માટે અમારું માનવું આ છે કે, “વિચારક લેખકોએ પ્રાચીન, ઐતિહાસિક ધર્મકથાઓમાં આવતા પ્રસંગોની સાથે પોતાની બુદ્ધિથી વાણી કે કલમદ્વારા અડપલા કરતાં સંભાળવાનું છે. કેમકે, આમ કરવામાં મહેસું જોખમ છે. ”
જૈન ધર્મની કથાઓમાં આવતા બનાવો કે કથાનુગમાં આવતી હકીકતો, જેન કથાકારોએ કલ્પિત કે ઉપજાવી કાઢેલી હોતી નથી. પણ મોલિક સાહિત્યમાંથી સંશોધન કરી પરંપરાગત વારસામાંથી કે પૂર્વ યાદી પરથી તૈયાર કરેલી સાચી હકીકત હોય છે. માટે શાસ્ત્રીય કથાઓના પ્રસંગને વિષે એકદમ શંકાનું વાતાવરણ જૈન સમાજના શ્રદ્ધાળુ વર્ગના હૈયામાં પેદા કરવું એ આત્માના શ્રદ્ધા પ્રાણને ચૂસી લેનારું ધીમું ઝેર છે.
અમને લાગે છે કે, સાધ્વી સુઝાના ચરિત્રમાં જૈન કથાકારોએ પ્રામાણિકપણે વર્ણવેલી હકીકતોનો મેળ શાસ્ત્રીય શિલીએ બેસાડવાની અશક્તિથી, જૈનપત્રની તંત્રીનેંધમાં તેના લેખકે, આ રીતે સુજ્યેષ્ઠાનાં જીવનની તે તે હકીકતોને સતી ચરિત્રના કલંક” તરીકે ઠેકી બેસાડી છે. - આમ કરવાથી તેઓએ શ્રદ્ધાળુ આત્માઓની જેન શાસ્ત્રો પરની ભક્તિ કે બહુમાન વૃત્તિ પર કારી ઘા કર્યો છે અને તે
હકીકતે,
હિત્યમાંથી સરતી સાચી
