________________
૪૩૦
કલ્યાણ
અંશે પણ તારું પિતાનું-નિજનું અંગત હિત જેમાં સમાયેલું છે, તેને માટે ખૂબ લક્ષ્ય આપવું જોઈએ, જેથી નિજની વાસ્તવિક હિતસાધના થઈ શકે.
યાદ રાખ! જગત્ માત્રને સુધારવાને અરે અંગત ગણાતાઓને તારું ગુમાવીને સુધારવાને ઈજારે તે એકલાયે નથી રાખે! એ મુમુક્ષુ બાન્ધવ! તને પિતાને બે ક્ષણ બાદ એ સુધારણાના શબ્દો કહ્યા પછી, માનસિક અનુતાપ, શારીરિક બેચેની અને નિષ્ક્રિયતા રહેતી હોય તે એવા બે શિખામણના શબ્દો, અન્યને કહેવાની તારે શી જરૂર ?
વ્યર્થ, મહામાને દુખ થાય, દુર્થાન જન્મ, લાગણીઓ ઘવાય, અર્થને સ્થાને અનર્થ થાય. આમ કરવાથી તને ? ફાયદો? આમાં હામાના દુર્ગાનમાં તું અજાણે નિમિત્તભૂત કાં બને છે ?
ભ. શ્રી મહાવીર પરમાત્માએ “માતા-પિતાના જીવતાં દીક્ષા નહિ લેવાને ” જે અભિગ્રહ કર્યો. એ પણ એ તારકની ઉચિત ક્રિયા જ હતી. બેશક, આ અભિગ્રહ મેહદયની હયાતિમાં કર્યો હતો પણ એથી તે મહાનુભાવ આત્મા મહાદયને આધીન બન્યા નહોતા; કારણકે મેહાદયને આધીન બનીને કરેલી કઈ પણ ક્રિયા, ઉચિત કિયા કહેવાય નહિ. જ્યારે આ અભિગ્રહ સુંદર પ્રકારના વિવેકપૂર્વક થયે છે.
ભગવાનને અભિગ્રહ લેવાની જરૂર શી?” આવા પ્રકારને પ્રશ્ન સહેજે સંભાવ્ય છે. આનો જવાબ સ્પષ્ટ છે, અને તે શાસ્ત્રીય સંગતિ પૂર્વકને છે. ભ૦ નું મેહનીયકર્મ સપક્રમ
