________________
આત્મહત્યષ્ટકમ.
(૨૫)
આત્મિક તૃપ્તિ સ્વરૂપ પદ ૧૦
( સુણો શાન્તિ જિનંદ ભાગી—એ ચાલ.). ભેજ્ય ક્રિયા સુર પાદપ ફલ છે, વલી પેય જ્ઞાનામૃત રસ છે; આસ્વાદન સામ્ય તાલ, તૃપ્તિ લહે મુનિ એથી અમલ. ૧ આત્મિક ગુણથી જે તૃપ્તિ મળે છે, સ્થિર દીઘ સમય એ રહે છે; તેથી અન્ય વિષય પર ઈહા, ન કરે મુનિ જ્ઞાન ગરિહા. . ૨. રસ શાન્ત તણા આસ્વાદે, આત્મ અતીન્દ્રિય તૃતિને લાધે; તે ન મીલે જીલ્ડાએ કરતા, પસ ભજન અનુભવતા. ૩ અભિમાનિકી તૃપ્તિ છે ભ્રાન્તિ, સ્વપ્ન સમાન સંસારે નશાન્તિ; ' આત્મિક વીર્ય વિપાકે બને છે, ભ્રાન્તિ શુન્ય એ સત્ય કરે છે. ૪ તૃપ્તિ પુદગલે પુલ પાસે, ત્યમ આત્માએ આત્મિક જામે; પર તૃપ્તિ તણે સમાપ, ન ઘટે કરે ગુણ ગોપ. ૫ મહા શાક અને મધુ ધૃતથી, અગ્રાહ્ય છે રસ ગોરસથી; પરબ્રહ્મની તૃપ્તિ છે ન્યારી, ન જાને જન તેહ શું યારી. ૬ ઉર્મિ વિષયની ત્યાં વિષઉગાર, પિગલિકી અતૃપ્તિ એ ધાર; આત્મિક તૃપ્તિ તણું ઉદગાર, શુદ્ધ પરપર ધ્યાનની ધાર. ૭ સુખી નહિ વિષયથી અસ, ઇંદ્ર નરેદ્ર એ આદિ સમસ્ત; નીરિહભિક્ષુ સુખી એક લેકે, તૂમ બની નિજ આત્મ વિલેકે. ૮
૧૦ સાર–ક્રિયારૂપ કલ્પવૃક્ષના ફળનું ભેજન કરી જ્ઞાનરૂપ અમૃતરસનું પાન કરી અને સામ્યતારૂપ તામ્બલનું મુખવાસ કરીને મુનિ મહાત્માઓ અમુલ્ય તૃપ્તિને મેળવે છે. ૧
આત્મિક ગુણથી થયેલી તૃમિ ચિરકાળ સ્થિર રહે છે. અને તેથી જ જ્ઞાન ગરિષ્ઠ મુનિ આત્માથી વ્યતિરિક્ત જે પુદ્ગલિક વિષયભેગ તેની ઈચ્છા કરતા નથી. ૨
શાન્તરસના આસ્વાદન વડે આત્મા અતીંદ્રિય તૃપ્તિને પામે છે. જે તૃપ્તિ જીલ્ડા વડે ષટરસના ભેજનને સ્વાદ લેતા છતાં પણ મળતી નથી. ૩
