________________
(૨૯)
નાનામૃતકાવ્યપુજ.
તસ શિષ્ય ન્યાય વિશારદે પ્રીતિ થયા પડિત ખરી, આ ‘જ્ઞાનસાર ' તણી કરી કૃતિ આત્મ ઉજ્વળતા ધરી.
પ્રશસ્તી સારાંશ—સુરેદ્રની અમરાવતી સમાન સિદ્ધપુર નગરના વિષે દિપોત્સવીના મનહર દીવસે આ જ્ઞાન સારગ્રંથની પૂર્ણતા થયેલ છે.
પૂર્વોક્ત ભાવથી પવિત્ર અને મનેાહર, મનમાં આશ્ચર્ય યુક્ત અપૂર્વ નય સ્વરૂપની પ્રાપ્તિ થતાં દિપોત્સવીના કારણથી દીપકની શ્રેણી જેમ બહારની ચાભા આપે છે તેમ અન્તરને વિષે અવિનાશી ગુણવાલી દ્વીપાત્સવી પ્રગટ થશે.
આશ્ચર્યની વાત છે કે આ જ્ઞાન સાર જેવા ગ્રંથ વિદ્યમાન છતાં કેટલાક અજ્ઞાન થવાની. મીના કહું તેને હે ! મુનિશ્વરા તમે હૃદયમાં વિચાર કરી.
કેટલાકનું ચિત્તતા વિષયરૂપ જવરથી વ્યાકુલ રહ્યા કરે છે તેમજ કેટલાક તેા કુતર્કો કરી કરીને પેાતાના આત્મધર્મ અને જીવનને હણીનાંખે છે.
નળી કેમ જાણે હડકવા લાગ્યા હાય નહિં તેમ કેટલાક મુગ્ધ પ્રાણીઓના ચિત્ત તા કુવૈરાગ્યમાંજ ભમ્યા કરે છે ત્યારે ફ્ક્ત ઘણાંજ અદ્રુપ ભવ્ય પ્રાણીઓનું ચિત્ત આ જ્ઞાનસાર માંજ રમણ કરે છે.
પૂર્ણાનંદ ઘન આત્માના હ્રદય રૂપ ગૃહના વિષે ઉજવલ એવી વિવેક રૂપ તારણેાનીશ્રેણી દૃષ્ટિગોચર થાય છે.
વલી અવસરને ઉચિત એવા ગીત અને વાજિંત્રની વૃદ્ધિ પણ જ્યાં સંભલાય છે તેથી કેમ જાણે ગ્રંથ રચનાના કારણે આ મહેત્સવની શરૂ આત થયેલી હાયની શું!
ઉપરાક્ત કારણથીજ જાણે ભવ્ય રચના એ કરી ચુક્ત એવા ચારિત્ર અને ( જ્ઞાન ) લક્ષ્મીના વિવાહ મહેાત્સવ ન બન્યા છે એમ હું અન્ય જતા તમે સમજો.
