________________
૯૨ બધી મારા તરફથી... ઘણા લોકો જોડાય છે. સાથે આચાર્ય મહારાજ પણ છે. એક સમયે રાત્રીના ધનસાર્થવાહ જાગી જાય છે ત્યાં તેમના કાને વાર્તાલાપનો અવાજ અથડાય છે. બે ચોકીદારો પરસ્પર વાતો કરતાં હોય છે કે આપણા શેઠ કેવા ઉદાર છે ! કેવા દયાળુ છે ! કેવા પરોપકારી છે! ચોકીદારોએ કરેલી પોતાના પ્રશંસા સાંભળીને મનમાં ફૂલાતા નથી. પણ વિચારે છે કે આ પ્રશંસાને હું લાયક છું ખરો ! ત્યાં વિચારતા આચાર્ય મહારાજ યાદ આવે છે... અરે ! આ મહારાજ સાહેબને તો હું ભૂલી ગયો. એમણે એમની વ્યવસ્થા કેવી રીતે કરી હશે... ! પોતાની ભૂલનો ખૂબ પશ્ચાત્તાપ થાય છે. પશ્ચાત્તાપનો અગ્નિ એટલો બધો પ્રજવલિત બને છે કે હેં ફાટતાં જ સાધુ મહારાજના પાલ તરફ દોડે છે, પગમાં પડીને માફી માંગે છે... વહોરવા માટેનું આમંત્રણ આપે છે. તેમના ભાવોલ્લાસ જોઈને મુનિ ભગવંત વહોરવા પધારે છે. સવારના પહોરમાં તૈયાર તો કંઈ હતું નહીં. શું વહોરાવવું ? ઘીના કુડલા જુએ છે. આખું કુડલું ઉપાડે છે અને પાત્રામાં ઠાલવી દે છે. શાસ્ત્રકારો કહે છે કે એ સમયે એવી ઉચ્ચભાવધારા ચાલી રહી છે કે ત્યાં જ બોધિબીજની પ્રાપ્તિ કરે છે. બીજો કોઈ ધર્મ જાણતા નહોતા કે કર્યો પણ નહોતો. બસ ભાવમાંથી જ તીર્થકર નામકર્મ બાંધ્યું. આજ સુધી આપણે સ્વાર્થી જ વિચારધારા વહાવી છે. સગો ભાઈ પણ પૈસાદાર થાય તો આપણને ન પોસાય. આપણે દુકાને બેઠા હોય તો કેમ બીજાને લુટું ? આવી હલકી વિચારધારા ચાલતી હોય. વિચારધારાનું પુણ્ય, ભગવાન આદિનાથનું જીવનભગવાન મહાવીરનું જીવન જુઓ તો ખ્યાલ આવે.
બીજાનું સારું ન કરી શકો તો કાંઈ નહીં, પણ બીજાનું બુરું કરવાનું નહીં એવો તો નિયમ લો. બીજાનું ખરાબ કરવાનો વિચાર આવ્યો કે તરત જ મનને ઠપકો આપો. આવો વિચાર મને આવ્યો? આ તો અસ્પૃશ્ય વિચાર છે. ચંડાળ છે. આપણે ચંડાળથી કેવા દૂર ભાગીએ છીએ. એમ ખરાબ વિચારથી દૂર ભાગવાનું છે. અમારા ગુરૂદેવ બાપજી મહારાજને ગુસ્સામાં પણ શબ્દો ભલાનાજ નીકળતા. તે કયારેક કોઈ શિષ્યો પર ગુસ્સો કરે તો પણ શું કહે કે “તારા ભલા થાય..” રોમે રોમમાં બીજાના ભલાની ભાવના
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
