________________
૨૦૫
રત્નાકરસૂરિ મહારાજ
એક ગામમાં એક આચાર્ય હતા. ત્યાં કોઈ શ્રાવક વહેપારી વેપાર માટે આવ્યો. શ્રાવકોનો નિયમ છે કે શ્રાવક જ્યાં જાય ત્યાં દેવ-ગુરૂના દર્શન કરવા અર્થે જાય. સુધન તેનું નામ છે. વ્યાખ્યાન સાંભળવા જાય છે. આચાર્ય મહારાજ દેશના આપે છે. ખૂબ જ્ઞાની છે. માટે દેશનામાં ખૂબ જ રસ પડે છે. સુધન ત્યાં રોકાય છે. સામાયિક લઈને બેઠો છે. હવે આચાર્ય મહારાજ પડિલેહણની શરૂઆત કરે છે. આચાર્ય મ. પાસે એક હીરા-માણેકની પોટલી છે. પડિલેહણ કરતાં તે પોટલીને પણ ખોલીને બરાબર જુએ છે? કંઈ ઓછું નથી થયું ને ? પછી પાછી બાંધીને તિજોરીમાં મૂકી દે છે. આ સુધન વિચારે છે આમ કેમ ! આવા જ્ઞાની મહાત્મા પાસે આ શું ? આચાર્ય મહારાજ તેને ઉપદેશમાળાના શ્લોકો સમજાવે છે. તેમાં એક શ્લોક આવે છે તેનો અર્થ એમ હોય છે કે પૈસા એ સર્વ અનર્થોનું મૂળ છે. આ વાક્ય સુધનના ગળે ઉતરતું નથી. ખૂબ દાખલા -ઉદાહરણોથી સમજાવે છે. છ-છ મહિના સુધી સમજાવવા છતાં સુધનના ગળે આ વાત જ ઉતરતી નથી. આચાર્ય મહારાજ ખૂબ જ્ઞાની હતા. તે વિચારે છે કે આમ કેમ આ વાત આના ગળે ઉતરતી કેમ નથી ? વિચાર કરતાં જ્ઞાન થયું કે અરે મારી પાસે જ હીરા વગેરે છે. મારા જીવનમાં જ્યાં સુધી આચરણ આવે નહીં ત્યાં સુધી બીજા પર એનો પ્રભાવ કેમ પડે ? એટલે બીજા દિવસે સુધન આવ્યો ત્યારે સુધનના દેખતાં તે મોતી વગેરેના ચૂરેચૂરા કરીને તેને રાખની કુંડીમાં ફેંકવા માંડયા. સુધન કહે અરે ! આપ આ શું કરો છો ? આચાર્ય મહારાજ કહે તને ગાથાનો અર્થ સમજાવું છે.
સુધન પણ જ્ઞાની હતો. તેણે કહ્યું કે મહારાજ હવે મને બધું સમજાઈ ગયું. આમ, જ્ઞાન હોય તો માણસને કયારેક સમજણ આવે છે. આ સૂરિભગવંત બીજા કોઈ નહીં પણ રત્નાકર પચ્ચીશીના રયચિતા રત્નાકરસૂરિ મહારાજ છે.
જ્ઞાનપંચમીના દિવસે ૧૦૦ રૂપિયાથી જ્ઞાનનું પૂજન કરશે પણ અંદર શું લખેલું છે તે જોવાની તેને ફૂરસદ નથી.
સમાપ્ત
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
