Book Title: Guruvani 3
Author(s): Jambuvijay
Publisher: Jinendraprabhashreeji

View full book text
Previous | Next

Page 224
________________ ૨૦૩ પાડી કે તારા એકલાથી આ નહીં ઉલેચાય. વહુએ જીદ પકડી કે હું કોઈને ઉલચેવા નહીં દઉં. ઘરનું બધું કામકાજ વહુએ જ કરવાનું હોય. તમે આજ સુધી ઘણું કર્યું. હવે મારી ફરજ છે કે તમને શાંતિ આપવી જોઈએ. પરાણે બધાને તૈયાર કર્યા. સાથે એક શરત કરી કે તમારે કોઈએ જાગવાનું નહીં. માથે ઓઢીને સૂઈ જવાનું. કારણ કે હું નવી છું. મને લાજ કાઢીને કામ કરવાનું ન ફાવે. તેથી તમારે કોઈએ માથેથી દૂર ખસેડવાનું નહીં. બધાને સુવાડી દીધા. અને પછી પોતે પણ સૂઈ ગઈ. સવાર પડી એટલે બધાથી વહેલા ઉઠી અને પછી બધાંને જગાડવા. ઉઠો, અંધારૂં ઉલેચાઈ ગયું. બધા ઉઠયા. નવાઈ પામ્યા. વહુને ખૂબ ખૂબ ધન્યવાદ આપ્યા. આમ બે-ત્રણ દિવસ ક્ય કર્યું પછી વહુએ બધાને સમજાવ્યા કે આ અંધારાંને ઉલેચવાનાં ન હોય... એ તો અજવાળું આવે એટલે પોતે જ ચાલ્યું જ જાય. આ દૃષ્ટાંત આપણને જ લાગુ પડે છે. આપણે દુઃખને ઉલેચીને સુખ મેળવવા ફાંફા મારીએ છીએ, પણ દુઃખમાં જ સુખને શોધીએ છીએ. સુખ તો આત્મામાં છે, પહેલાં લાખો કરોડો ભેગા કરવા દોડધામ કરીને દુઃખ ભેગું કરે અને પછી એ લાખો-કરોડોને રક્ષણ કરવામાં દુઃખ દુઃખને જ નોંતરે. પરિગ્રહ સંજ્ઞાથી આપણે દોડીએ છીએ તે અંધારાને જ ઉલેચવાની ક્રિયા કરીએ છીએ ને ! આ બધા પૈસા પાછળ દોડે છે, શું ખાવાનું ખૂટી ગયું છે માટે દોડે છે? ના, ભેગું કરવા દોડે છે. કેવળ અહંકારને પોષવા માટે જ. આ બધા કચરાને ઉલેવા માંડો એટલે ઘર થઈ જાય સ્વચ્છ. દિવાળીનું તપ કરીને રાજી થયા કે સુંવાળી ખાઈને રાજી થયા? તપમાં સુખ ઝંખના નથી. ખાવામાં સુખની ઝંખના છે. ફટાકડા ફોડવામાં આનંદ માને છે. બિચારા નિર્દોષ પંખીઓ બેઠાં છે તેને ઉડાડવામાં આનંદ આવે છે. આ બધા અજ્ઞાનીનાં જ સુખો છે ને ! ખિસ્સાકાતરૂ બેસતા વર્ષે કોઈનું ખિસ્યુ કાતરે તો માને કે આજે મારે મંગળશુકન થયું આ બધી સુખની ભ્રાંતિ છે. સમ્યગૂ જ્ઞાન પ્રકાશ છે. એક અમેરિકન ભારતમાં આવ્યો. ચારે બાજુ કંઈક શોધી રહ્યો છે ત્યાં એક માણસે તેને પૂછયું કે ભાઈ શું શોધો છો ? શું ક્યાંય ભારતમાં કારખાનું નાખવું છે? ના ભાઈ, ના મારે તો પૈસો ખૂબ Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org

Loading...

Page Navigation
1 ... 222 223 224 225 226 227 228